Otrzymując pismo z sądu wiele osób nie wie jak zabrać się do napisania odpowiedzi. Problem z gotowymi rozwiązaniami na różnych stronach internetowych jest jedne – wielość pism sądowych i brak dopasowania rozwiązania do konkretnych potrzeb. Dlatego w naszym artykule wskażemy jakie pisma sądowe może otrzymać osoba pozwana i co należy na nie odpisać oraz w jakim terminie to podawane przez nas informacje w artykule są wynikiem wielu lat doświadczeń oraz szerokiej praktyki w sprawach sądowych. Ze względu na zakres naszej działalności oraz dbając o to, aby materiał nie był za bardzo obszerny skupimy się na pismach procesowych w sprawach z powództwa banków, firm pożyczkowych oraz chwilówek. Generalnie skoncentrujemy się na odpowiedziach na pisma w sprawach o zapłatę. Spis treściCzym jest pismo z sądu w sprawie o zapłatę?Jak napisać pismo do sądu? Czy jest jakiś wzór pisma wyjaśniającego do sądu?Termin na złożenie pisma do sądu. Czy muszę składać pismo przewodnie do sądu?Muszę napisać pismo do sądu – mam problem i szukam pomocy. Gdzie mogę ją uzyskać?Czym jest pismo z sądu w sprawie o zapłatę?Otwierając kopertę z przesyłką sądową możesz być pewien jednego. Na pewno w środku znajdziesz pismo sądowe. Możliwości jest bardzo wiele. Wynika to z faktu, że sądy wysyłają różne pisma w różnych sprawach. Zależne jest to również od etapu na jakim znajduje się dana sprawa sądowa. Tak jak napisaliśmy wyżej, w materiale skupimy się na pismach sądowych otrzymywanych przez osoby pozwane w sprawach o zapłatę. Jakie pisma mogą otrzymywać pozwani z sądu cywilnego? Oto kilka najczęściej występujących rodzajów takich pism:nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym,nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym,wyrok zaoczny,wyrok wydany na posiedzeniu niejawnym, tzw. wyrok bez rozprawy,wezwanie do sądu na rozprawę,zobowiązanie do złożenia odpowiedzi na pozew wraz z pozwem,zobowiązanie do uzupełnienia braków formalnych pisma procesowego, np. do złożenia podpisu albo uiszczenia są to tylko przykładowe pisma jakie sąd może wysłać do osoby pozwanej o zapłatę stanowiące. Rodzajów tych pism może być zdecydowanie więcej. Dlatego zalecamy, aby każde pismo otrzymywane z sądu konsultować ze specjalistą albo prawnikiem. W naszej Kancelarii EUROLEGE wstępna konsultacja i analiza sprawy jest całkowicie napisać pismo do sądu? Czy jest jakiś wzór pisma wyjaśniającego do sądu?Oczywiście na wielu stronach internetowych możecie Państwo znaleźć liczne wzory pism do sądu. Najczęściej spotykane to:sprzeciw od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym,zarzuty od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym,sprzeciw od wyroku zaocznego,odpowiedź na pozew o poza ogólnymi, formalnymi rysami wzory pism do sądu nie zawierają żadnych konkretnych rozwiązań dla osoby z nich korzystającej. Przede wszystkim wzór pisma wyjaśniającego do sądu ściągnięty z przypadkowej strony internetowej może być początkiem kłopotów. Dlaczego? Ponieważ takim pismem nie załatwisz swojej sprawy odpowiedzi na pismo z sądu zazwyczaj jest tylko pewną namiastką pisma. Aby było one dobrze stworzone potrzeba dodatkowych rzeczy. Należy dokładnie opisać co się chce oraz podać należne fakty, twierdzenia, zarzuty oraz dowody. Nie wystarczy napisać jednego zdania. Takie coś nie załatwi sprawy. A pisanie samodzielnie, nie znając metodyki procesu może skończyć się przegraną mimo dobrych jakich brakach we wzorach piszemy? Przede wszystkim wzór pisma do sądu nie zapewni osobie piszącej wskazania odpowiedniego zarzutu procesowego. Przykład? Zarzut przedawnienia roszczenia. A do tego każdy z postawionych zarzutów należy nie tylko wskazać, ale też wykazać i niekiedy udowodnić. Nie jest to zadanie łatwe dla osób nie posiadających doświadczenia procesowego. Szczególnie, jeśli po drugiej stronie mamy profesjonalny podmiot reprezentowany przez radcę prawnego albo adwokata…DOSTAŁEŚ Z SĄDU NAKAZ ZAPŁATY?Nie czekaj aż pojawi się komornik! Masz tylko 14 dni, aby się odwołać i umorzyć prawnik bezpłatnie ustali czy masz możliwość skutecznego odwołania oraz jak możemy Ci porozmawiać z konsultantem wypełnij formularz i wyślij ROZMOWĘDlatego nie zalecamy, aby korzystać ze wzorów pism procesowych znalezionych gdzieś w Internecie. Nawet, jeśli są to strony zaufane, np. strony internetowe sądów rejonowych czy okręgowych. Dokumenty w każdej sprawie powinny zostać rzetelnie przeanalizowane. Nie wystarczy pobieżne zapoznanie się z ich treścią. Należy wiedzieć czego się szuka i pod jakim kątem czytać konkretne dokumenty, np. umowę kredytu, wypowiedzenie umowy kredytu czy wezwanie do napisać pismo do sądu?Każde pismo do sądu musi zawierać pewne niezbędne składniki. Przeoczenie chociażby najmniejszego elementu będzie wiązało się z konieczności uzupełnienia braków formalnych. A te mogą być różne. Począwszy od istotnych po naprawdę błahe. Jednak każdy z braków może finalnie skutkować zwrotem złożonego pisma sądowego. Warto o tym wiedzieć, szczególnie przy składaniu środków odwoławczych. W tym wspomnianego wyżej sprzeciwu od nakazu zapłaty czy sprzeciwu od wyroku zaocznego. Ważne jest również zachowanie wzmożonej czujności kiedy składamy wniosek o uzasadnienie wyroku sądu. Błędy przy jego składaniu mogą być dotkliwe i łączyć się z niemożliwością złożenia odwołania do formalne pisma do sądu. Jak napisać pismo wyjaśniające?Przejdźmy teraz do warunków formalnych, jakim powinno odpowiadać pismo procesowe. Czyli obowiązkowych pismo procesowe (pismo do sądu) powinno zawierać:1) oznaczenie sądu, do którego jest skierowane;2) imiona i nazwiska lub nazwy stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników;3) oznaczenie rodzaju pisma;4) osnowę wniosku lub oświadczenia – czyli czego konkretnie się domagamy wnosząc pismo do sądu;5) w przypadku gdy jest to konieczne do rozstrzygnięcia co do wniosku lub oświadczenia – wskazanie faktów, na których strona opiera swój wniosek lub oświadczenie, oraz wskazanie dowodu na wykazanie każdego z tych faktów;6) podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika;7) wymienienie jest to pierwsze pismo w sprawie nie możesz zapomnieć o tym, aby podać dodatkowo:1) oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby i adresy stron albo, w przypadku gdy strona jest przedsiębiorcą wpisanym do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej – adres do korespondencji wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;2) oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby i adresy przedstawicieli ustawowych i pełnomocników stron;3) numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) lub numer identyfikacji podatkowej (NIP) powoda będącego osobą fizyczną, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania lub posiada go nie mając takiego obowiązku lub4) numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, a w przypadku jego braku – numer w innym właściwym rejestrze, ewidencji lub NIP powoda niebędącego osobą fizyczną, który nie ma obowiązku wpisu we właściwym rejestrze lub ewidencji, jeżeli jest on obowiązany do jego wnosisz kolejne pismo do sądu w danej sprawie (zazwyczaj pismo wyjaśniające do sądu) to wówczas musi podać dodatkowo sygnaturę akt sprawy. Stosując taką regułę ogólną można jednak łatwo popełnić błąd. Okazuje się, że jest wiele pism, których nawet pierwsze złożenie wiąże się z obowiązkiem podania sygnatury akt sprawy. Chociażby powołane wyżej odwołania od orzeczeń sądowych czy odpowiedź na widać złożenie poprawnego pisma do sądu nie jest zadaniem łatwym dla osoby niedoświadczonej. Niestety wiele osób przecenia swoje możliwości i działa samodzielnie. Nadmierna pewność siebie potrafi być jednak zgubna. W naszej Kancelarii EUROLEGE widzieliśmy już wiele sytuacji, gdzie osoby pozwane do sądów popełniały proste błędy. Te ostatecznie przyczyniały się do odrzucenia środków odwoławczych. A sprawy można było uznać za rokujące do prowadzenia i wygrania. Jaki był efekt działania samodzielnego z błędami? Bywało, że w szybkim tempie pojawiał się komornik na majątku osoby pozwanej. W takiej sytuacji szans na pomoc właściwie nie ma. Możliwe staje się wówczas jedynie negocjowanie i prowadzenie działań mediacyjnych z na złożenie pisma do sądu. Czy muszę składać pismo przewodnie do sądu?Każda odpowiedź na pismo z sądu oznaczona jest jakimś terminem. Zazwyczaj będą to 2 tygodnie liczone od dnia odebrania przesyłki sądowej. Taki termin przeznaczony jest dla sprzeciwu od nakazu zapłaty, zarzutów od nakazu zapłaty czy sprzeciwu od wyroku przypadku odpowiedzi na pozew będą to jedynie zasadniczo 2 tygodnie. Jest to minimalny termin jaki sąd może wyznaczyć osobie pozwanej, aby złożyła odpowiedź na pozew. Termin 2 tygodni może zostać jednak przez sąd wydłużony. Bywa tak wcale nie rzadko. Wówczas mogą to być np. 3 tygodnie, a nawet 1 miesiąc. Szczególnie takie wydłużenia terminów w odpowiedzi na pozew spotyka się w sprawach skomplikowanych o dużych wartościach przedmiotu sporu i znacznej ilości że niekiedy musisz złożyć pismo przewodnie do sądu. Nie ma takiego obowiązku zawsze. Dzieje się tak wówczas, gdy składane pismo nie jest pierwszym pismem w sprawie. Może to być np. pismo uzupełniające braki sprzeciwu od nakazu zapłaty. Pismo przewodnie do sądu składa się jako dokument główny. Wszystko inne stanowi jego napisać pismo do sądu – mam problem i szukam pomocy. Gdzie mogę ją uzyskać?Stare polskie przysłowie „kto szuka, nie błądzi” jest w przypadku spraw sądowych idealnym rozwiązaniem. Trzeba tylko wiedzieć czego się szuka, jak to zrobić oraz komu zlecić prowadzenie swojej sprawy. Zawsze należy być ostrożnym w zapewnieniach podmiotu, do którego kierujemy się z ważnymi dla nas tematami. Szczególnie, jeśli chodzi o sprawy sądowe, reprezentację naszych interesów oraz pisanie pism do sądu. Należy zwracać szczególną uwagę na doświadczenie osoby, która ma podjąć się pomocy. Pamiętaj, że nie każdy adwokat i radca prawny jest specjalistą w sprawach o zapłatę. Szczególnie, jeśli chodzi o sprawy tak trudne formalnie i merytorycznie jak te z bankami, chwilówkami czy firmami naszej Kancelarii EUROLEGE od wielu lat zajmujemy się pomocą osobom zadłużonym. Pomagamy im i reprezentujemy je przed wszystkimi sądami w Polsce. Pomagamy również tym, którzy wyjechali za granicę zostawiając za sobą bagaż długów. Chodzi o naszych rodaków mieszkających poza granicami kraju. Żadne wołanie o pomoc nie pozostaje u nas bez naszych statystyk wynika, że już kilka tysięcy osób uzyskało oddłużenie dzięki naszej bezpośredniej pomocy. Natomiast wstępnych porad i konsultacji w sprawach odbyliśmy już kilkadziesiąt tysięcy. Na przestrzeni czasu nabyliśmy ogromnego doświadczenia w tym jak należycie wypełniać rolę obrońcy osób zadłużonych. Znamy pisma oraz taktykę procesową banków, firm windykacyjnych oraz uzyskać bezpłatną analizę swojej sprawy? Wszystko załatwisz u nas zdalnie, bez konieczności wychodzenia z pracy czy domu. Wystarczy, że posiadasz telefon albo inne urządzenie podłączone do Internetu. Możesz skontaktować się z nami przez telefon albo mailowo. Możliwe jest także wysłanie do nas zgłoszenia przez formularz. W takiej sytuacji oddzwaniamy najpóźniej następnego dnia 530 333 130Mail: kontakt@ zgłoszeniowy:

Ustawodawca reguluje już właściwie niemal wszystkie dziedziny naszego codziennego życia. W sposób nieunikniony powoduje to konieczność częstszego odwiedzania Sądu. Z instytucjami wymiaru sprawiedliwości ogromna większość miała lub będzie miała styczność przynajmniej raz w życiu. Oprócz bowiem spraw karnych i gospodarczych, które są mniej powszechne dla przeciętnego człowieka, przed Sądem toczą się także postępowania rodzinne np. rozwód, podział majątku i postępowania spadkowe np. dotyczące stwierdzenia nabycia spadku po zmarłych członkach rodziny. Każdy może być także wezwany do Sądu w charakterze świadka, a takiego obowiązku nie można nie dopełnić. Sąd to poważna instytucja, Sąd jest uosobieniem majestatu Rzeczypospolitej a wizyta w Sądzie to poważny stres dla wielu. Wielu przekraczając jego próg czuje się zagubionych, wielu przerażonych. Ludzie, nie wiedzą jak zachować się w Sądzie, co im wolno, czego nie wolno, a co należy, dlatego niniejsze opracowanie ma na celu stworzenie swego rodzaju kompendium informacji w temacie: co należy wiedzieć o swoich prawach i obowiązkach w trakcie postępowania; kilka definicji wspólnych dla wszystkich procedur sądowych; jakich reguł / zasad należy przestrzegać na Sali sądowej w trakcie postępowania sądowego; jak przygotować się do wizyty w Sądzie (jak się zachować, jak się ubrać, co zabrać ze sobą); i jeszcze kilka innych praktycznych aspektów dla tych, co pierwszy raz i dla bardziej zaprawionych w bojach sądowych. Pisma sądowe czytamy z uwagą Wezwanie jak i każde inne pismo z Sądu przesyłane jest zawsze listem poleconym. Dokładne zapoznanie się z treścią nadesłanej przez Sąd korespondencji, może bardzo ułatwić życie, albowiem oprócz dokładnego wskazania siedziby Sądu – a bardzo często poszczególne wydziały tego samego Sądu mieszczą się przy różnych ulicach – pisma sądowe zawierają niezbędne pouczenia o prawach i obowiązkach adresata pisma. Tak, więc uważna lektura bardzo ułatwi uniknięcie niekorzystnych sytuacji. W wezwaniu zaznaczone będzie, w jakim charakterze adresat będzie występować: np. świadka, pozwanego itp. i czy obecność adresata jest obowiązkowa. Nie ma potrzeby ubiegania się u pracodawcy o urlop, w przypadku, gdy adresat będzie zeznawać w charakterze świadka, gdyż prawo nakłada na pracodawcę obowiązek zwolnienia pracownika z obowiązku pracy w tym okresie. Oczywiście należy zawsze o tym fakcie uprzednio powiadomić pracodawcę. Należy także uważnie przeczytać treść znajdującego się pod wezwaniem pouczenia, w którym znajdują się informację dotyczące uprawnień i obowiązków związanych z wezwaniem na rozprawę, przede wszystkim o obowiązku stawiennictwa w sądzie, o możliwości usprawiedliwienia nieobecności, o konsekwencjach niestawiennictwa czy o możliwości uzyskania zwrotów kosztów, jakie zostaną poniesione w związku ze stawieniem się w Sądzie. Należy stawiać się na każde wezwanie Sądu Jeżeli z przyczyn losowych osoba wezwana nie może stawić się na dany termin rozprawy, zawsze powinna usprawiedliwić swoją nieobecność. Można to zrobić wysyłając do Sądu pismo ze wskazaniem przyczyn swojej nieobecności. Pismo takie winno być przesłane w możliwie najwcześniejszym terminie, co pozwoli Sądowi na zmianę zaplanowanych czynności. Brak należytego usprawiedliwienia niestawiennictwa pomimo wezwania, skutkować może ukaraniem świadka karą pieniężną w wysokości do PLN, przymusowym doprowadzeniem przez policję, a nawet wyrokiem zaocznym. Niestawiennictwo oskarżonych może spowodować zastosowanie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania. Tak, więc jeśli w piśmie określono, iż stawiennictwo jest obowiązkowe to okoliczności uzasadniające nieobecność, muszą być wiarygodne. Usprawiedliwieniem może być tylko choroba, ale wtedy należy przesłać do Sądu zaświadczenie lekarskie, wystawione przez lekarza sądowego, należy o takiego zapytać np. w przychodni lub szpitalu. Inną okolicznością usprawiedliwiającą nieobecność, jest wcześniej zaplanowany wyjazd / urlop / wakacje. Wtedy celem uwiarygodnienia tego faktu, należy przesłać do Sądu kopie np. rezerwacji noclegów / bilety lotnicze / inne dowody dokonanej rezerwacji. Wyprawka na małą wyprawę, czyli co należy mieć przy sobie idąc do Sądu niezbędne będzie posiadanie jakiegokolwiek dokumentu, aby potwierdzić swoją tożsamość, może być to dowód osobisty lub paszport, albowiem Sąd przed odebraniem wyjaśnień czy zeznań, będzie chciał potwierdzić tożsamość od danej osoby, co musi wpisać do protokołu z rozprawy. Uwaga! Prawo jazdy czy legitymacja nie stanowią dokumentu potwierdzającego tożsamość. Zdarza się jednak, iż Sąd wobec braku innego dowodu tożsamości, uzna za wystarczające przedstawienie legitymacji czy prawa jazdy, należy jednak taką możliwość traktować jako wyjątek od reguły. jeżeli chce się złożyć do akt nowe dokumenty, to należy także zaopatrzyć się w odpowiednią ilość kopii dla każdej z pozostałych Stron oraz dla Sądu, najczęściej wystarczy przekazać dwa egzemplarze, ale zawsze należy mieć przy sobie oryginał pisma; należy zabrać ze sobą Wezwanie sądowe z numerem sali i sygnaturą akt, gdyż nierzadko dochodzi do sytuacji, gdy np. świadek zapomina numeru sali, do której miał się udać a nie posiadając wezwania ustalenie w sekretariatach właściwej sali może okazać się bardzo trudne z uwagi na dużą liczbę odbywających się jednocześnie spraw; ponieważ robienie notatek z przebiegu rozprawy czy posiedzenia jest całkowicie dozwolone, więc można w tym celu wziąć ze sobą odpowiednie przybory do pisania, jednak prościej jest wystąpić o kserokopię protokołów sądowych. Na dzień dobry zaliczyć należy bramki bezpieczeństwa Po wejściu do gmachu Sądu należy ustawić się w kolejce do bramek, gdzie ochrona Sądu sprawdza czy na teren obiektu nie są wnoszone niebezpieczne przedmioty. Przypomina to trochę kontrole na lotnisku, stwarza czasem zamieszanie, ale jest konieczne, gdyż nierzadko zdarzało się, iż pojawiały się próby rozstrzygnięcia sprawy w Sądzie za pomocą siekiery, noża, tasaka czy maczety z kilkudziesięciocentymetrowym ostrzem, nawet, jeśli właściciel twierdzi, iż są to maczety ozdobne. Kwestionowane mogą być też inne przedmioty jak chociażby noszony często w celach samoobrony, zwłaszcza w kobiecych torebkach gaz łzawiący, scyzoryk, który może się znaleźć w kosmetyczce przy obcinaczkach do paznokci, czy np. metalowy pilniczek, żeby było ciekawiej to pilniczek szklany też może tu być problemem. Zatem, na teren Sądu nie należy wnosić przedmiotów niebezpiecznych tj. broni, amunicji, ani innych przedmiotów używanych zwyczajowo na polu walki. Nie należy przyprowadzać ze sobą zwierząt, nawet tych milutkich, chomiki też nie wchodzą w rachubę Rozmowy pod salą rozpraw, czyli, o czym nie należy mówić głośno Otóż przed rozprawą nie należy głośno rozmawiać o tym, co będzie się mówić. Wydaje się to sprawą oczywistą a nadal zdarza się słyszeć na korytarzu sądowym stronę rozprawiającą z powołanym przez siebie świadkiem o tym, co i jak ma zeznawać. To duży błąd. Takie zachowanie może w znaczący sposób wpłynąć na wiarygodność zeznań. Nie należy, więc się dziwić pytaniu pełnomocnika strony przeciwnej o to czy świadek rozmawiał ze stroną o sprawie lub czy uzgadniał z nią zeznania. Jeśli zaś Sędzia słyszał rozmowę, to również ma prawo zapytać podczas rozprawy, o czym była rozmowa w korytarzu. Tak, więc rozmowy przed salą rozpraw nie są zakazane, ale warto zachować dyskrecję, mówić ciszej i ważyć słowa. Wokanda – straszne słowo Wokandą nazywamy listę spraw, które w danym dniu są rozpatrywane przez Sąd. Wokanda powinna zawsze wisieć na drzwiach poszczególnych sal lub obok nich. Każda sprawa opisana jest poprzez: podanie jej sygnatury, czyli numeru porządkowego, np. V GC 234 / 17 (zbieżność sygnatury akt jest przypadkowa), gdzie cyfra V oznacza Wydział Sądu, numer 234 oznacza porządkowy numer sprawy, a 17 oznacza rok wszczęcia postępowania w Sądzie; oznaczenie Stron oraz listy wezwanych na termin świadków. Wokanda zawiera też informację o godzinie rozpoczęcia każdej ze spraw. Na wokandzie sprawy, które już danego dnia się odbyły zostają zakreślane przez protokolanta czerwonym pisakiem, dzięki temu łatwo można sprawdzić czy są jakieś opóźnienia. tj. osobę, która zapisuje przebieg rozprawy czy posiedzenia na specjalnym formularzu, obecnie protokolant skrzętnie zapisuje rozprawę na komputerze a coraz częściej równolegle czyniony jest zapis audio. Obecnie protokolanci bywają ubrani w czarne togi Wywołanie sprawy – zawsze trzeba być punktualnie Każda sprawa rozpoczyna się od tego, że protokolant wychodzi na korytarz sądowy i ją wywołuje, tzn. wzywa do wejścia na salę wszystkich wezwanych. Po wywołaniu sprawy na salę powinni wejść Strony tj. pokrzywdzony, oskarżony w procesie karnym, powód, pozwany w postępowaniu gospodarczym oraz cywilnym, wnioskodawca oraz uczestnicy w postępowaniu cywilnym nieprocesowym, a także świadkowie i ewentualnie publiczność. Sąd wywołując rozprawę w pierwszej kolejności sprawdza i odnotowuje obecność i ten moment ten jest kluczowy dla oznaczenia, która ze Stron jest obecna. Należy, więc zawsze być na miejscu, gdy wywołanie nastąpi. Jednak nawet, gdy dojdzie do spóźnienia, to należy wejść na salę i zasygnalizować swoją obecność Sądowi. W przeciwnym wypadku Sąd może ukarać Stronę / świadka np. grzywną za niestawiennictwo, gdy obecność jest obowiązkowa a nawet może to spowodować, że Sąd zamknie rozprawę wydając wyrok pod nieobecność zainteresowanego, gdy stawiennictwo nie było obowiązkowe. Niestety, pomimo iż rozprawa wyznaczana jest na konkretną godzinę, to bardzo często zdarzają się opóźnienia w wywoływaniu poszczególnych spraw, ale nawet wówczas, mimo zwłoki, trzeba czekać na swoją kolej. Brak wywołania sprawy o określonej w wezwaniu godzinie nie zwalnia z obowiązku stawiennictwa. Jeżeli jednak wskutek niedających się pokonać przeszkód, nie jest się w stanie dotrzeć na wyznaczoną godzinę, należy zadzwonić do sekretariatu właściwego wydziału, z informacją dotyczącą przyczyn swego spóźnienia. W takim wypadku Sąd powinien wstrzymać się z procedowaniem do czasu przybycia, nie jest to jednak regułą i nie każdy Sąd wstrzyma się z procedowaniem. Uwaga! Dobrze stawić się w sądzie na kwadrans przed rozprawą, albowiem daje to wystarczająco dużo czasu na przejście procedur bezpieczeństwa, znalezienie odpowiedniej sali i ewentualne spotkanie z własnym prawnikiem. Kto jest, kim na sali rozpraw Gospodarzem postępowania jest Sąd. Sąd to zwykle jeden, a czasem kilku Sędziów. Pojawiają się też ławnicy a wszystko zależne jest od tego, czego dotyczy sprawa i tak np. sprawy cywilne w I instancji w Sądzie rejonowym rozstrzygane są przez jednego Sędziego zawodowego oraz dwóch ławników, z kolei rozprawa karna w Sądzie I instancji prowadzona jest przez jednego Sędziego, a gdy są to sprawy o zbrodnie uczestniczy w niej dodatkowo dwóch ławników. Nie dotyczy to spraw, które rozstrzygane są z oskarżenia prywatnego a także spraw w postępowaniu uproszczonym oraz nakazowym i wykroczeń. Tutaj występuje jeden Sędzia. Nawet, jeśli skład Sądu to trzech Sędziów, to sędziego przewodniczącego wyróżnia jedna rzecz, której nie mają inni Sędziowie w danym składzie – łańcuch z orłem / godłem Polski. Wchodząc na salę rozpraw należy powiedzieć „dzień dobry”, należy zdjąć czapkę i np. nie żuć gumy. Będąc już na sali bardzo łatwo można poznać, jaką rolę procesową pełni dana osoba. Wystarczy w tym celu ustalić, jakiego koloru jest żabot tj. wykończenie, pewien rodzaj „krawatu” w todze. Fioletowy żabot oznacza sędziego lub ławnika, czerwony prokuratora, najczęściej pełni on funkcję oskarżyciela, zielony adwokata to obrońca, pełnomocnik, a niebieski radcę prawnego to pełnomocnik. Bez togi zarówno po stronie Powoda jak i Pozwanego zasiadają również ich pełnomocnicy, którzy również mogą być prawnikami, ale bez aplikacji, są to doradcy prawni, którzy również posiadają prawo do reprezentacji Strony w postępowaniach sądowych w I i II instancji, ale nie reprezentują w sprawach karnych, rodzinnych i tam, gdzie Ustawa wymaga przymusu adwokackiego i / lub radcowskiego. O doradcach prawnych była już mowa na naszych stronach w osobnym opracowaniu. W sprawach cywilnych prokurator będzie obecny bardzo rzadko. Należy zająć swoje miejsce: z prawej strony Sądu siadają: Pokrzywdzony, Oskarżyciel posiłkowy, Prokurator, Powód to osoba, która złożyła pozew w biurze podawczym Sądu. Wnioskodawca. z lewej strony Sądu siadają: Oskarżony, często w asyście funkcjonariuszy Policji, Pozwany to osoba, którą Powód pozywa i domaga się od niej konkretnych roszczeń, np. od męża rozwodu, alimentów na dziecko, Uczestnicy postępowania, Świadkowie, czyli osoby, które mają wiedzę w konkretnej sprawie i zostały wezwane przez Sąd a ich zeznania są traktowane, jako dowód w sprawie, wchodzą na salę rozpraw, ale tylko na chwilę, gdyż Sąd chce ustalić, kto się pojawił, a następnie są z sali wypraszani na czas od krótkiej chwili do kilku godzin. Świadek na salę rozpraw będzie poproszony / wezwany przez protokolanta. Chodzi o to, że świadek nie może zapoznać się z przebiegiem rozprawy, by nie wpłynęło to na treść składanych przez niego zeznań. Gdy świadek złoży już zeznania, to może pozostać na rozprawie lub opuścić budynek Sądu. Na rozprawie oprócz osób biorących udział w postępowaniu mogą być obecne tylko osoby pełnoletnie, nieuzbrojone, ale Sędzia może zezwolić na obecność na rozprawie małoletnim oraz osobom obowiązanym do noszenia broni. Małe dzieci należy jednak zostawić z osobą, która się nimi zaopiekuje. Komunikacja w trakcie rozprawy Gdy Sąd wchodzi na salę lub ją opuszcza, wszyscy obecni wstają. Wolno usiąść, gdy zostanie to głośno powiedziane przez Sąd. Gdy Sąd mówi do Strony / świadka lub gdy mówiący zwraca się do Sądu oraz gdy składa wyjaśnienia czy zeznania należy stać, jednak Sędzia może pozwolić w uzasadnionych wypadkach na zajęcie pozycji siedzącej. Będzie miało to miejsce najczęściej w przypadku osób starszych, chorych, zaawansowanej ciąży itp. Nie ma żadnych przeszkód, aby z prośbą taką wystąpić samemu zaraz na początku przesłuchania. Postawa stojąca ma na celu podkreślenie powagi Sądu oraz wyraża szacunek do tego urzędu. Do Sądu – by nie narażać się na uwagi Sądu – należy zawsze zwracać się „Wysoki Sądzie”. Sformułowanie ,,Proszę Pani”, ,,Proszę Pana” w stosunku do Sędziego, czy nawet „Pani Sędzio” bądź „Panie Sędzio” jest nieprawidłowym sformułowaniem i może narazić na nieprzyjemne uwagi ze strony Sądu. Nigdy nie należy też używać zwrotu „Pani Sędzino”, bo sędzina to żona Sędziego w przedwojennej powieści. Chcąc coś powiedzieć, należy poprosić Sąd o umożliwienie zabrania głosu i zawsze należy zwracać się bezpośrednio do Sądu, albowiem to Sędzia kierując przebiegiem rozprawy udziela głosu Stronom. Dlatego jeżeli chce się zabrać głos, złożyć oświadczenie, zadać pytania świadkom, zająć stanowisko w sprawie, każdorazowo powinno się zgłosić Sędziemu chęć wypowiedzenia się. W większości Sądów brak zezwolenia np. na zabranie głosu, jest równoznaczny z poważnym naruszeniem etykiety. Co do zasady Sąd nie ma możliwości odmówić zgłaszającemu prawa do zabrania głosu, jednakże z przyczyn porządkowych może wskazać, iż udzieli nam głosu np. po zakończeniu przesłuchania świadka. Uwaga! Zawsze należy zwracać się bezpośrednio do Sądu, nawet, jeżeli odpowiada się na pytania swojego pełnomocnika czy strony przeciwnej – odpowiedź kieruje się bezpośrednio do Sądu, nawiązując z Sądem kontakt wzrokowy i zwracając się fizycznie w stronę Sądu. Uwaga! Nigdy nie należy przerywać wypowiedzi Sędziego. Nawet, jeśli to Sędzia przerywa wypowiedź Strony, to nie ma szybszego sposobu na to, by zyskać nieprzychylność Sędziego, niż odezwanie się w nieodpowiednim momencie. Należy dokładnie słuchać, co mówi Sąd, jakiekolwiek przekrzykiwanie, komentowanie jest niedopuszczalne. Nie wolno przeszkadzać, innej osobie, która jest słuchana przez Sąd. Nie należy podpowiadać. Sąd to nie teleturniej, nie trzeba znać wszystkich odpowiedzi świata. Jeśli osoba słuchana czegoś nie wie lub nie pamięta, należy o tym powiedzieć Sądowi „nie pamiętam”, „nie jestem pewien”. Można tez poprosić Sąd o chwilę do namysłu w odpowiedzi, co często ma miejsce, gdy zdarzenia od chwili słuchania w Sądzie dzieli znaczny upływ czasu. Nie należy dyskutować z Sędzią. Nawet, jeśli rozprawa zostanie przegrana, należy pamiętać że gdy Sędzia podejmie decyzję, to nie ma już miejsca na dyskusję a dyskusja raz że nie zmieni stanowiska Sędziego, ale też może tylko dodatkowo pogorszyć sytuację przerywającego proces w danej instancji. Należy, więc zachować argumenty na odwołanie. Zeznania, świadkowie składają stojąc przy tak zwanej barierce. Jednak z uwagi na podeszły wiek, bądź stan zdrowia Sąd może zezwolić na złożenie zeznań w pozycji siedzącej. Sąd zapyta świadka o kilka podstawowych danych, jak wiek, miejsce zamieszkania czy zawód, a także o to czy świadek jest spokrewniony bądź spowinowacony z którąś ze Stron postępowania. Sąd udzieli świadkowi również odpowiednich pouczeń. Niewłaściwe zachowanie Sędziego wymaga reakcji Okazując Sądowi szacunek, mamy prawo oczekiwać tego samego. Grzecznie, ale stanowczo należy zwracać uwagę Sędziemu nie tylko, gdy narusza przepisy postępowania, ale również, gdy jego zachowanie pozbawione jest podstawowych zasad kultury. I nie należy się tego bać. Gdy reprezentacja jest samodzielna Bez pełnomocnika procesowego jest trudniej. Gdy składa się pozew, należy zastanowić się, do jakiego Sądu zgłosić ów pozew. Jeśli wartość sporu przekracza 75 tys. zł, wtedy sprawa jest rozpatrywana przez sąd okręgowy. W innym przypadku pozew należy składać do Sądu rejonowego. W zależności od rodzaju sprawy, wybiera się konkretny wydział i tak np., gdy będzie to proces o alimenty to należy wybrać wydział rodzinny, jeśli sprawa o rozwód to należy wybrać wydział cywilny, a jeśli sprawa będzie dotyczyć nadgodzin z pracodawcą należy wybrać wydział pracy. Co prawda rozprawy są jawne, ale intymne sprawy odbywają się bez publiczności. Tak, więc przy sprawie o rozwód lub o alimenty, nie należy obawiać się, że o intymnych sprawach mogą dowiedzieć się osoby postronne, które wejdą na salę sądową, albowiem w sprawach rodzinnych na rozprawie mogą być tylko świadkowie. Publiczność ma zakaz wstępu. Czasem się zdarza w Sądzie, że w trakcie rozprawy osoba składająca zeznania, składa przysięgę. Otóż składanie przyrzeczenia rzadko ma miejsce na sali rozpraw a jeśli już ma miejsce to jest to sytuacja uroczysta, symboliczna. Przed złożeniem przysięgi, świadek jest uprzedzony o obowiązku mówienia prawdy. Natomiast za zgodą Stron nie trzeba tej formułki odbierać od świadka, dlatego najczęściej, świadkowie słuchani są bez przyrzeczenia. Przy odbiorze uroczystego przyrzeczenia wszyscy muszą stać. Należy także uważnie wysłuchiwać pouczeń udzielanych przez Sąd np. o prawie odmowy zeznań, odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania czy możliwości zaskarżania orzeczeń Sądu. Jeżeli pouczenie było niezrozumiałe lub mamy dodatkowe pytania, należy zapytać o to Sędziego. Jest on obowiązany do udzielenia wszystkich niezbędnych do ochrony naszych praw informacji. Należy pamiętać by jak najwcześniej przedstawić wszystkie dowody na poparcie twierdzeń, gdyż przyspiesza to postępowanie, są też reżimy szczególne i tak np. w sprawach gospodarczych później złożone dowody mogą nie zostać uwzględnione. Pamiętać trzeba, iż składając pismo do Sądu należy to uczynić w trzech egzemplarzach, tj. dla Sądu zawsze oryginały, drugi dla Pozwanego a trzeci dla siebie. Także w trzech egzemplarzach należy dołączyć każdy z załączników, np. przy rozwodzie będzie to skrócony odpis aktu małżeństwa a także akt urodzenia dziecka. Na swojej kopii pozwu należy poprosić w okienku podawczym o podstemplowanie i wpisanie daty przyjęcia, ale w każdym Sądzie robi się to już bez konieczności odrębnego upominania się. To jest dowód, że pozew wpłynął do Sądu. W przypadku, gdy sprawa nie zakończy się w ciągu jednego dnia, Sąd wyznaczy nowe posiedzenie lub odroczy rozprawę. Najczęściej powiadomi przy tym o nowym terminie, w którym należy ponownie przyjść do Sądu. Tę informację należy zapisać, gdyż możemy już jej nie dostać w formie pisemnej. Właściwy ubiór do Sądu Ujmując rzecz najprościej? Jak na imieniny do starej nobliwej ciotki. I nie ma w tym zbytniej przesady. Nie ma wyraźnego przepisu, który nakładałby obowiązek określonego doboru stroju przez Strony z wyjątkiem osób obowiązanych do noszenia togi. Jednak nie ma w tym zakresie pełnej dowolności. Ubiór powinien uwzględniać powagę Sądu i być dostosowany do okoliczności. Nie koniecznie należy zakładać garnitur czy garsonkę, ale ważne, aby ubiór był schludny i skromny. Oczywiście można założyć dżinsy czy koszulkę, ale winny być one w klasycznym stylu i stonowanych kolorach. Tu modne trendy nie obowiązują. Raczej sprawdza się powiedzenie: „Jak cię widzą, tak cię piszą”. Sędzia przewodniczący składowi Sądu może upomnieć osobę, która narusza powagę, spokój lub porządek czynności sądowych, a po bezskutecznym upomnieniu może ją nawet wydalić z sali rozpraw. Strój niewątpliwie może być elementem godzącym w powagę Sądu i z tego względu należy się powstrzymać od strojów ekstrawaganckich i zbyt odważnych. Założenie zbyt krótkiej spódniczki, krótkich spodenek, koszulek odsłaniających brzuch, ramiona czy obuwia w postaci sandałów lub klapek, może skutkować karą pieniężną za postawę nielicująca z powagą Sądu. W razie naruszenia powagi, spokoju lub porządku czynności sądowych albo ubliżenia Sądowi, innemu organowi państwowemu lub osobom biorącym udział w sprawie, Sąd może ukarać winnego karą porządkową grzywny do wysokości dwukrotnego najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników lub nawet karą pozbawienia wolności do siedmiu dni. Jeszcze praktyczna uwaga, otóż na sali rozpraw Sąd ubrany jest w togę, z tego względu wiele sal sądowych jest klimatyzowanych, a temperatura na sali ustawiona jest właśnie pod strój składu orzekającego. Warto, nawet w upalne dni wziąć ze sobą do Sądu coś cieplejszego do narzucenia, żakiet lub sweterek. W zależności od rodzaju sprawy zeznawanie w Sądzie może potrwać od dosłownie kilku minut do nawet kilku godzin, a przebywanie w klimatyzowanym pomieszczeniu w cienkiej, letniej bluzeczce czy sukience można przypłacić późniejszym przeziębieniem. Ale jako ciekawostkę przytoczyć tu wypada następujący przypadek stanowiący przeciwwagę do założenia, iż ubierać się należy do Sądu jak na imieniny do starej, nobliwej ciotki. Otóż pewien starszy Rolnik, którego miał reprezentować przed Sądem Najwyższym jego Adwokat, zapytał się swego Adwokata, jak się ubrać na w / w okoliczność? Pytanie było istotne, gdyż Rolnik zamierzał ubrać się właśnie jak na imieniny do nobliwej starej ciotki. Z kolei Adwokat stanowczo Rolnikowi to odradzał argumentując, że skład sędziowski powinien widzieć jak Rolnik żyje, na co dzień a pozamerytoryczne bodźce także mogą mieć znaczenie. Aby wiernie oddać i zaprezentować Sądowi realia życia na wsi zabrał Rolnika do Sądu Najwyższego tak jak go zastał po porannych obrządkach w gospodarstwie tj.: w kufajce, gumofilcach itp. Nomen omen sprawa przed Sądem Najwyższym zakończyła się pomyślnie. Da się? A no da się J ale nie uznajcie Drodzy Czytelnicy, że gumofilce są gwarancją wygranej sprawy. Telefon komórkowy przed wejściem na salę rozpraw należy wyłączyć lub wyciszyć Sygnał telefonu zawsze rozprasza i jest niemile widziany nie tylko przez pozostałe Strony postępowania, ale przede wszystkim samego Sędziego. Jedzenie w Sądzie / alkohol w Sądzie / narkotyki w Sądzie Podczas rozprawy nie spożywa się żadnych posiłków, albowiem sala rozpraw to nie stołówka. Obowiązuje całkowita powaga. Jeżeli rozprawa trwa kilka godzin, z całą pewnością Sąd zarządzi przerwę regeneracyjną, umożliwiając stronom spożycie posiłku czy skorzystanie z toalety. Może to się wydawać oczywistym, ale do Sądu należy przyjść trzeźwym, gdyż Sąd mając wątpliwości, co do trzeźwości uczestnika, może zarządzić badanie alkomatem. Wynik wskazujący zawartość alkoholu skutkować będzie karą pieniężną i oczywiście wydaleniem z sali rozpraw. Poza dyskusją też jest zakaz przebywania na terenie Sądu i na rozprawie pod wpływem jakichkolwiek środków odurzających zwanych potocznie narkotykami, może się to skończyć tak samo jak przy alkoholu, tj. karą pieniężną i wydaleniem z sali rozpraw. W przypadku naruszenia powagi Sądu, ten może skorzystać z regulacji Ustawy z dnia Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2016r., poz. 2062 z późn. zm.): art. 48 - § 1. Przewodniczący składu sądu może upomnieć osobę, która narusza powagę, spokój lub porządek czynności sądowych, a po bezskutecznym upomnieniu może ją wydalić z sali rozpraw. § 2. Sąd może wydalić osobę biorącą udział w sprawie tylko wtedy, gdy mimo uprzedzenia o skutkach prawnych jej nieobecności przy czynnościach sądowych nadal zachowuje się w sposób określony w § 1. § 3. Sąd może wydalić z sali rozpraw publiczność z powodu jej niewłaściwego zachowania. art. 49 § 1. W razie naruszenia powagi, spokoju lub porządku czynności sądowych albo ubliżenia sądowi, innemu organowi państwowemu lub osobom biorącym udział w sprawie, sąd może ukarać winnego karą porządkową grzywny w wysokości do 3000 złotych lub karą pozbawienia wolności do czternastu dni; osobie pozbawionej wolności, w tym także tymczasowo aresztowanej, można wymierzyć karę przewidzianą w przepisach o wykonywaniu kary pozbawienia wolności albo w przepisach o wykonywaniu tymczasowego aresztowania. § 2. Jeżeli czynu określonego w § 1 dopuścił się żołnierz w czynnej służbie wojskowej, sąd – zamiast wymierzenia kary – zwraca się do właściwego dowódcy jednostki wojskowej, który stosuje środki przewidziane w przepisach dotyczących żołnierzy; przepis ten stosuje się odpowiednio do osoby odbywającej zasadniczą służbę w obronie cywilnej. Reasumując: Każda sala sądowa ma swoją atmosferę, to jest trochę tak, jak w klasie. Z tym, że tu Sędzia jest gospodarzem wszystkiego i panuje nad klimatem sali sądowej. Niektórzy Sędziowie są wyczuleni na każdą spontaniczność, inni dają się wygadać świadkom czy oskarżonym. Niektórzy wprowadzają atmosferę mniej formalną, ale to pierwsze słowa Sędziego wprowadzają atmosferę albo rozluźnienia albo takiego konkretu na sali sądowej. Ludzie boją się Sądu, że wyjdzie na jaw coś, czego nie chcieli powiedzieć albo, że nagle zostaną oskarżeni w trakcie takiego procesu. Tymczasem stres jest absolutnie nieuzasadniony. Jeżeli Sędzia jest dobrze przygotowany do sprawy, to wyciągnie ze świadka nawet te informacje, o których nie wiedział, że je posiada a zrobi to tak samo spokojnie jak i profesjonalnie. Opracowanie: Sabina Szafraniec

Zachowanie godności i taktu W obliczu sądu, w szczególności zaś podczas rozprawy sądowej, adwokat winien zachować godność i takt, odpowiadający powadze stanu adwokackiego, pożądanym jest przeto unikanie wyrażeń, które mogłyby obrazić strony lub świadków. orz. SD w Warszawie z r., D 87/35, niepubl. Zakres tajemnicy adwokackiej Tajemnica adwokacka odnosi się do wszelkich wiadomości udzielonych adwokatowi z tytułu wykonywanego zawodu nie tylko przez klienta. W szczególności jeśli adwokat konferuje w sprawie rozwodu z obojgiem małżonków, nie ma różnicy, od którego z nich wiadomość pochodzi, chociażby formalnym klientem był jeden z nich. orz. WKD z r., 1824/36, niepubl. Poniżanie godności strony przeciwnej Adwokat występując przed sądem w obronie klienta, obowiązany jest baczyć, pod groźbą zarzutu zniesławienia, aby nie nadużyć wolności słowa przez ogłaszanie publiczne zarzutów poniżających godność strony przeciwnej, niesprawdzonych i niestojących w żadnym związku z zagadnieniem podlegającym decyzji sądu. orz. SD w Warszawie z r., D 135/35, niepubl. Doniesienie przez adwokata na klienta Niedopuszczalne jest złożenie przez adwokata na swego klienta doniesienia do władz z podaniem faktów, o których dowiedział się z tytułu wykonywania swych czynności zawodowych. orz. WKD z r., WKD 61/58, niepubl. Niestawienie się na rozprawę Adwokat, będący obrońcą w sprawie karnej, obowiązany jest zawiadomić sąd, że nie stawi się na rozprawę nawet wówczas, gdy uzgodnił to z klientem. orz. WKD z r., WKD 221/62, Pal. 1963, Nr 10, s. 83 Społeczny cel tajemnicy adwokackiej Społecznym celem przepisu o ochronie tajemnicy zawodowej adwokata jest również zagwarantowanie nie tylko klientowi, ale także każdej osobie, która w związku ze sprawą rozmawia z adwokatem, że okoliczności rozmowy niemające wpływu na wynik pertraktacji bądź stanowiące wyraz emocjonalnych uprzedzeń do klienta, nie zostaną ujawnione przez adwokata na zewnątrz i wykorzystane na szkodę rozmówcy w sprawie zupełnie innej niż sprawa, która się toczy. orz. SN z r., 74/64, niepubl. Niezawiadomienie o nieobecności na rozprawie z powodu choroby Niestawienie się adwokata – jako pełnomocnika procesowego – na rozprawie rewizyjnej [obecnie – apelacyjnej] z powodu choroby bez zawiadomienia sądu o tej przyczynie, stanowi naruszenie obowiązków zawodowych, pociągające za sobą odpowiedzialność dyscyplinarną. orz. SD z r., SD 8/66, Pal. 1966, Nr 9, s. 87 Działanie zgodnie z przepisami prawa Adwokat jako powołany do współdziałania z sądami w zakresie ochrony porządku prawnego, obowiązany jest prowadzić sprawę zgodnie z przepisami i nie wolno mu nawet dla dobra klienta, działać w sposób pozaprocesowy, który mógłby spowodować uszczerbek dla prawidłowości postępowania, a tym bardziej w sposób niedopuszczalny ze stanowiska prawa, etyki adwokackiej i godności zawodu. orz. SN z r., RAD 10/66, niepubl. Stosunek do sądów i władz Nietaktowne, czy nieodpowiedzialne wypowiedzi przewodniczącego rozprawy nie mogą być nigdy uznane ze podstawę do tego samego rodzaju repliki ze strony adwokata. Adwokatowi przysługują w takim wypadku środki procesowe: ma on mianowicie prawo żądać zaprotokołowania słów przewodniczącego, jak również może od tych słów odwołać się do sądu czy interweniować u władz nadzorczych, nie może jednak sam wymierzać sobie satysfakcji na sali rozpraw. Okoliczności, w jakich doszło do incydentu – mogą stanowić jedynie przesłankę uzasadniającą wymierzenie łagodniejszej kary dyscyplinarnej. orz. SN z r., RAD 11/67, Pal. 1967, Nr 9, s. 90 Rozmowa ze świadkami Wdawanie się adwokata w rozmowę ze świadkami na temat sprawy przed rozprawą sądową, a przede wszystkim formułowanie wypowiedzi świadka (dyktowanie pisma) albo też udzielenie rady świadkowi, jak ma uzasadniać odwołanie lub zmianę swoich zeznań, jako utrudniające wykrycie prawdy obiektywnej, stanowi niedopuszczalną formę wykonywania obowiązku obrońcy. orz. SN z r., RAD 15/68, niepubl. Brak zaufania do sędziego wyrażony w przemówieniu Publiczne pomówienie urzędującego sędziego o brak zaufania do niego, stanowi poważne przewinienie dyscyplinarne. orz. SN z r., RAD 23/69, niepubl. Umorzenie postępowania. Wykonywanie zawodu Oświadczenie na rozprawie dyscyplinarnej osoby znieważonej, że uważa incydent za niebyły po przeproszeniu jej przez obwinionego, na tejże rozprawie, nie zwalnia obwinionego od odpowiedzialności dyscyplinarnej za nadużycie wolności słowa. Tego rodzaju przewinienie podlega ściganiu dyscyplinarnemu niezależnie od tego, czy strona znieważona wystąpi z wnioskiem o ukaranie, wobec czego oświadczenie jej, że rezygnuje z popierania oskarżenia, nie może spowodować umorzenia postępowania dyscyplinarnego. orz. WSD z r., WSD 50/70, Pal. 1970, Nr 11, s. 102 Wykonywanie zawodu Przytoczenie w piśmie procesowym, zredagowanym przez adwokata – członka zespołu lub radcę prawnego, zwrotu, który nosi cechy zniewagi lub zniesławienia innej grupy zawodowej, uznanej przez istniejący porządek prawny, stanowi delikt dyscyplinarny. Postępowanie dyscyplinarne przeciwko adwokatowi – radcy prawnemu wszczęte z powodu naruszenia przez niego obowiązków zawodowych, toczy się przed komisjami dyscyplinarnymi jedynie wtedy, gdy z powodu tego samego czynu nie wdrożono przeciwko temu adwokatowi innego postępowania o charakterze dyscyplinarnym. Brak innego postępowania o charakterze dyscyplinarnym lub toczące się postępowanie karne o ten sam czyn nie tamuje biegu postępowania przed komisjami dyscyplinarnymi adwokatury. orz. WKD z r., WKD 106/70, Pal. 1971, Nr 7–8, s. 92 „Korespondencyjne” prowadzenie sprawy Adwokat, który prowadzi sprawę przed sądem „korespondencyjnie”, nie biorąc udziału w żadnym posiedzeniu sądowym i nie ustanawiając żadnego substytutu do tej sprawy, dopuszcza się poważnego naruszenia obowiązków zawodowych. orz. WKD z r., WKD 53/71, niepubl. Etyka i godność. Wykonywanie zawodu Adwokat, który stawi się na rozprawę sądową lub do podjęcia jakiejkolwiek czynności zawodowej w stanie nietrzeźwości, narusza w sposób poważny swoje obowiązki zawodowe i godność zawodu. orz. WSD z r., WSD 41/71, Pal. 1972, Nr 5, s. 72 Zrzeczenie się dalszego prowadzenia sprawy Adwokat obowiązany jest zrzec się dalszego prowadzenia sprawy, ilekroć dla jej dobra musiałby powołać się na dowody objęte tajemnicą zawodową. orz. WKD z r., WKD 38/72, niepubl. Wystąpienia adwokata Adwokat we wszelkich swych wystąpieniach wobec władz i urzędów obowiązany jest zachować się taktownie (§ 31 ZEA). Zwracanie się do urzędniczki sądowej w biurze w sprawie urzędowej po imieniu, zwłaszcza w obecności stron, nie jest właściwe. Adwokat, który tak czyni, mimo zwracania mu uwagi przez daną osobę, że nie życzy sobie takiej poufałości, dopuszcza się poważnego nietaktu. orz. SD z r., SD 11/72, Pal. 1974, Nr 3, s. 102 Szacunek do sądu Okazywanie szczególnego szacunku dla sądu leży w oczywistym interesie samej adwokatury, gdyż podnosi jej autorytet jako współczynnika wymiaru sprawiedliwości. orz. WKD z r., WKD 9/74, niepubl. Odpowiedzialność dyscyplinarna Należy dążyć do tego, by nawet w sytuacjach kolizyjnych, nawet gdy działa się pod wpływem emocji – dobór słów był zawsze bardzo staranny i o ile to możliwe nacechowany pewną elegancją. orz. WSD z r., WSD 8/85, niepubl. Zmiana zeznań przez świadka Obrońca powinien odmówić przyjmowania i formułowania oświadczeń zmieniających treść złożonych przez świadków poprzednio zeznań. orz. WSD z r., WSD 11/85, niepubl. Postępowanie dyscyplinarne. Przepisy ogólne – należyta uczciwość, dokładność, sumienność, gorliwość. Stosunek do kolegów. Stosunek do władz i sądów Adwokat obrońca obowiązany jest brać udział w całej rozprawie i to nie tylko formalnie, ponieważ do obowiązków adwokata należy wykorzystanie wszystkich prawem dopuszczalnych środków do działania na korzyść oskarżonego. Zaznaczyć należy, że udzielenie substytucji również nie może być traktowane czysto formalnie, jako zdjęcie odpowiedzialności za niewykonanie obowiązków przyjętych obrony. Substytut powinien być poinformowany o zebranym w sprawie materiale, o nasuwających się przy obronie problemach i stąd ustanowienie substytuta w ostatniej chwili, gdy nieunikniona kolizja stała się już faktem, nie może być już potraktowana jako prawidłowe wywiązanie się z obowiązków. orz. WSD z r., WSD 12/86, niepubl. Ochrona interesów klienta: należyta uczciwość, dokładność, sumienność, cierpliwość Świadome działanie przeciwko mocodawcy jest rażącym naruszeniem udzielenia pomocy prawnej przez adwokata i pełnomocnika, rodzi ono odpowiedzialność dyscyplinarną, gdy wyrządza lub może wyrządzić szkodę, jest to działanie bezprawne, sprzeczne z zasadami zaufania i uczciwości. orz. SN z r., I PAN 2/86, niepubl. Podważanie autorytetu sędziego Wypowiedź adwokata, że sędzia nie zna przepisów kodeksu postępowania cywilnego, jest niedopuszczalna. Podważa autorytet sędziego i adwokata i godzi w zasady etyki zawodowej. Przepisy KPC dają możliwość adwokatowi, żądania zaprotokołowania jego pytań, czy też wniosków, a w razie ich nieuwzględnienia, możność wnoszenia w trybie art. 160 KPC o uzupełnienie, czy też sprostowanie protokołu. orz. WSD z r., WSD 11/86, niepubl. Wykonywanie zawodu Adwokat ma prawo określać przed władzami, przed którymi występuje, zdarzenia o cechach pejoratywnych, jednakże musi to być podyktowane koniecznością prawidłowego reprezentowania strony, którą zastępuje oraz ma obowiązek czynić to w sposób oględny. orz. WSD z r., WSD 12/86, niepubl. Niewłaściwe zachowanie się na rozprawie W sprawie dyscyplinarnej, w której stawiane są adwokatowi zarzuty niewłaściwego zachowania się na rozprawie w sposób zakłócający porządek rozprawy lub naruszający powagę sądu, sędzia – przewodniczący składu sądzącego na tejże rozprawie – nie jest stroną postępowania dyscyplinarnego, a wobec tego nie przysługuje mu prawo wniesienia odwołania od postanowienia rzecznika dyscyplinarnego o umorzeniu dochodzenia dyscyplinarnego. orz. SN z r., I PAN 13/87, niepubl. Obrona oskarżonych nieprzyznających się do winy Nie można w sposób rozszerzający traktować art. 388 pkt 6 KPK i w przypadku jakiejkolwiek kolizji interesów oskarżonych, których broni jeden obrońca, dopatrywać się bezwzględnej przesłanki rewizyjnej, która została wprowadzona dla wyjątkowych sytuacji, w których obrońca jest nieobecny w toku całego postępowania lub w toku istotnych części tego postępowania. Nie do przyjęcia jest pogląd, zgodnie z którym każdy ze sprawców przestępstwa dokonanego wspólnie musi mieć odrębnego obrońcę, zwłaszcza w sytuacji, gdy sprawcy nie przyznawali się w ogóle do zarzucanych im czynów i nie obciążali się wzajemnie, a obrońca konsekwentnie wnosił o ich uniewinnienie. wyr. SN z r., I KR 348/88, OSNKW 1989, Nr 5–6, poz. 45 Prezentowanie negatywnego stosunku przez adwokata do wypowiedzi składanych pod jego adresem Adwokatowi nie wolno demonstrować na sali sądowej swojego negatywnego stosunku do wypowiedzi kierowanych pod jego adresem przez przewodniczącego składu sądzącego w sposób naruszający powagę sądu (wyr. SN z r., RAD 11/67). Nadto wyrok SN z r., RAD 11/67 przypomina, że nietaktowne, czy nieodpowiednie wypowiedzi przewodniczącego rozprawy nie mogą być nigdy uznane za podstawę do tego samego rodzaju repliki ze strony adwokata. Adwokatowi przysługują w takiej sytuacji środki procesowe: ma on mianowicie prawo żądać zaprotokołowania słów przewodniczącego, jak również może od tych słów odwołać się do sądu, czy interweniować u władz nadzorczych, a nie może sam wymierzać sobie satysfakcji na sali rozpraw. orz. WSD z r., WSD 15/89, niepubl. Adwokat w sprawie przeciwko swojemu byłemu klientowi Adwokat prowadząc sprawę staje się powiernikiem różnego rodzaju informacji, wiadomości, a czasem tajemnic o swoim kliencie. Przyjęcie sprawy przeciwko swojemu byłemu klientowi może stwarzać niebezpieczeństwo nadużycia zaufania, z drugiej strony może stanowić dla adwokata skrępowanie w sumiennym i gorliwym wykonaniu obowiązków względem nowego mandatu (§ 8 ZEA) z uwagi na obowiązek dochowania lojalności w stosunku do byłego klienta – nowego przeciwnika procesowego. Jakkolwiek nie ma więc bezwzględnego zakazu przyjmowania sprawy przeciwko byłemu klientowi, to jednak adwokat powinien zachować szczególną ostrożność przy przyjmowaniu sprawy przeciwko swojemu byłemu klientowi, aby nie stwarzać choćby pozorów braku lojalności w stosunku do byłego klienta. Ocena dopuszczalności przyjęcia sprawy przeciwko byłemu klientowi zależeć będzie od rodzaju i od charakteru nowo przyjmowanej i poprzedniej sprawy, od zakresu i rodzaju informacji o stosunkach osobistych, majątkowych i innych byłego klienta, a także i to w istotnej mierze od upływu czasu od wygaśnięcia poprzedniego mandatu. orz. WSD z r., WSD 12/91, Stosunek do władz adwokatury. Etyka i godność, uchybienia w działalności zawodowej, publicznej i w życiu prywatnym Sformułowanie „arogancja” i „prostacki wybryk” są zwrotami niedopuszczalnymi, a adwokata powinna cechować nienaganna kultura osobista i kultura słowa. Adwokat w swoim postępowaniu winien kierować się wysokimi wymogami natury etycznej i moralnej, a w wypowiedziach przestrzegać zasad kultury. orz. WSD z r., WSD 11/92, niepubl. Wypadek mniejszej wagi. Należyta uczciwość, dokładność, sumienność, gorliwość Świadome zatajenie przed sądem adresu jednego z koniecznych uczestników postępowania spadkowego jest bardzo poważnym uchybieniem, szczególnie jeśli takiego uchybienia dopuścił się adwokat, zainteresowany osobiście wynikiem sprawy. Nawet w przypadku, gdyby adwokat występował tylko jako pełnomocnik strony i mocodawca żądał od adwokata współdziałania w działaniu, które zmierzałoby do wprowadzenia wymiaru sprawiedliwości w błąd przez podanie nieprawdy, jej zatajenie lub zaniechanie obowiązku jej ujawnienia, adwokat powinien odmówić takiemu żądaniu. Rolą adwokata jest przychodzenie z pomocą swym mocodawcom wszelkimi sposobami opierającymi się na wiedzy prawniczej, doświadczeniu, inteligencji i talencie adwokackim, ale w żadnym przypadku pomoc ta nie może mieć cech działania sprzecznego z prawem. Zatajenia adresu strony w celu pozbawienia jej możliwości i obrony swych interesów, nie można potraktować jako przypadku mniejszej wagi, mimo zawarcia ugody z pokrzywdzonym. Ocena zgodności działania adwokata z normami prawnymi i etycznymi nie może zależeć od woli stron i podlega jedynie wartościowaniu organów do tego powołanych. orz. WSD z r., WSD 18/92, niepubl. Wiadomości, o których obrońca dowiedział się przy pełnieniu swej funkcji Słusznie sąd wojewódzki odmówił przeprowadzenia dowodu z zeznań osoby delegowanej przez prokuratora do obecności przy widzeniu oskarżonego z obrońcą na okoliczność treści rozmowy, ponieważ przeprowadzenie takiego dowodu naruszałoby prawo oskarżonego do obrony i stanowiłoby obejście zakazu przesłuchiwania obrońcy co do faktów, o których dowiedział się przy pełnieniu swej funkcji. wyr. SA w Krakowie z r., II Akr 144/93, niepubl. Tajemnica obrończa a tajemnica adwokacka Adwokata nie wolno przesłuchiwać jako świadka co do faktów, o których dowiedział się jako obrońca, udzielając porady prawnej lub prowadząc sprawę (arg. ex art. 161 pkt 1 KPK). W innych wypadkach adwokat może odmówić zeznań co do okoliczności, na które rozciąga się obowiązek zachowania tajemnicy, określony w art. 6 PrAdw, chyba że sąd lub prokurator zwolni go na podstawie art. 163 KPK od obowiązku zachowania tajemnicy. Zwolnienie to może nastąpić tylko wtedy, gdy ujawnienie okoliczności objętych tajemnicą – w drodze przesłuchania adwokata jako świadka – jest nieodzowne dla zapewnienia prawidłowego wyrokowania w sprawie. uchw. SN z r., I KZP 5/94, OSNKW 1994, Nr 7–8, poz. 41 Dane potrzebne do wystawienia faktury, rachunku itp. Tajemnica adwokacka nie obejmuje danych, które należy umieszczać na dokumentach finansowych (faktury, rachunki itp.), w związku z czym podatnik wykonujący zawód adwokata nie ma podstaw do odmowy okazania takich dokumentów uprawnionym do tego organom, w tym także organom skarbowym. wyr. NSA del. w Katowicach z r., I SA/Ka 2214/96, niepubl. Występowanie w postępowaniu przeciwko byłemu mocodawcy Prawomocne orzeczenia sądu karnego o wyłączeniu adwokata od możliwości obrony oskarżonych, których interesy są wzajemnie sprzeczne lub nie do pogodzenia w procesie karnym, nie mogą być podważane w postępowaniu dyscyplinarnym prowadzonym przeciwko temu adwokatowi. Adwokat nie może reprezentować osób pokrzywdzonych przestępstwem w postępowaniu cywilnym prowadzonym przeciwko oskarżonemu, jeżeli bronił go w procesie karnym, w którym pokrzywdzeni występowali w charakterze oskarżycieli posiłkowych. post. SN z r., III DS 15/02, OSNAPiUS 2004, Nr 1, poz. 13 Nieobecność obrońcy w postępowaniu apelacyjnym Przeprowadzenie rozprawy odwoławczej pod nieobecność obrońcy z wyboru, w sytuacji gdy oskarżony wnioskował o odroczenie rozprawy z tego powodu, stanowiło – nawet w wypadku uznania przez sąd, że adwokat wadliwie usprawiedliwił swą nieobecność – rażące naruszenie przepisu art. 6 KPK. Uchybienie to ograniczyło prawo oskarżonego do obrony, bowiem obrońca oskarżonego został pozbawiony nie tylko możliwości zaprezentowania własnej apelacji, ale również możliwości ustosunkowania się do zarzutów apelacji prokuratora i ewentualnego ich odparcia. Naruszenie prawa procesowego, mające charakter rażący, mogło mieć istotny wpływ na treść wyroku sądu odwoławczego, co uzasadnia uwzględnienie wniosku kasacji, tj. – uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym. wyr. SN z r., II KK 223/02, OSNK 2003, Nr 1, poz. 1315 Obrona kilku oskarżonych przez tego samego obrońcę przy sprzeczności ich interesów Uchybienie w postaci nieposiadania przez oskarżonego obrońcy, gdy obrona jest obowiązkowa, zachodzi – z uwagi na potrzebę zachowania realności obrony formalnej – także wówczas, gdy jeden obrońca niezbędny broni kilku oskarżonych, mimo że ich interesy są sprzeczne. post. SN z r., IV KK 276/04, OSNK 2004, Nr 1, poz. 2276 Działanie w interesie klienta, takt i umiar wobec sądu (§ 6 oraz § 27 ust. 1 i 2) Oczywiste jest, że obwiniony nie powinien wydalić się z sali z powodu nieuwzględnienia jego wniosku dowodowego. Przyjmując jednak za wiarygodne jego wyjaśnienia, że intencją obwinionego nie było szkodzenie klientce i uczynił to na znak protestu przeciwko prowadzeniu sprawy w sytuacji, gdy klientka nie ma dostatecznego rozeznania co do jej przebiegu z racji choroby – a więc w jej interesie, to zdaniem Wyższego Sądu Dyscyplinarnego wystarczającą karą jest kara upomnienia. orz. WSD z r., WSD 15/06, niepubl. Niestawiennictwo w sądzie Obwiniony, jako adwokat, uchybił godności zawodu przez zawinione spowodowanie okoliczności mogących poniżyć go w opinii publicznej polegające na tym, że poprzez nieusprawiedliwione niestawiennictwo na rozprawach Sądu Rejonowego w L. w charakterze świadka spowodował zatrzymanie i doprowadzenie go na rozprawę przez policję. orz. SD w Lublinie z r., 14/06, niepubl. oraz orz. WSD z r., WSD 92/06, niepubl. Obraza sędziego Użycie przez adwokata w pokoju sędziów pod adresem sędziego zwrotów: „czego was uczą na tej aplikacji”, „kto pani dał nominację”, „obrośli w piórka i to się musi zmienić”, „pani dostaje pensję z moich podatków i jest tu pani dla mnie, a nie ja dla pani i ma pani obowiązek tu siedzieć i mnie wysłuchać”, stanowi przejaw niedopuszczalnej impertynencji i stanowi rażące naruszenie etyki adwokackiej i godności zawodu. orz. SD w Warszawie z r., SD 19/06, niepubl. Ochrona tajemnicy zawodowej adwokata i radcy prawnego Istotą tajemnicy zawodowej adwokata (również przez Rzecznika Generalnego rozumianej jako wartość i obowiązek, a nie atrybut adwokata) jest nić zaufania, która winna istnieć między klientem a adwokatem. Utrzymanie tej relacji ma podwójne znaczenie: jest potrzebne klientowi, który powierzając sekrety, może znaleźć oparcie w zaufanej osobie swego adwokata, a ponadto jest także korzystne dla ogółu społeczeństwa, ponieważ ułatwiając poznanie prawa i realizację prawa do obrony, przyczynia się do poprawnego wymiaru sprawiedliwości oraz ujawnienia prawdy. Relacja łącząca adwokata z klientem jest jednak bardzo wrażliwa. Powinna rozwijać się w szczególnie chronionych warunkach. (…) W ocenie Trybunału Konstytucyjnego, w demokratycznym państwie prawnym ochrona tajemnicy komunikowania się osoby poszukującej pomocy prawnej u przedstawiciela zawodu zaufania publicznego, jako wywodzona z prawa do rzetelnego procesu sądowego, dotyczy tych sytuacji, w których spełnione są następujące warunki: a) komunikują się dwa podmioty: klient (lub osoba dążąca do uzyskania tego statusu) oraz prawnik występujący w swoim charakterze zawodowym (np. radcy prawego czy adwokata); b) komunikacja ma miejsce w ramach poufnego stosunku, którego charakter stwarza jego uczestnikom uzasadnione oczekiwanie prywatności i nieujawniania (…), c) komunikacja odnosi się do faktów lub okoliczności, o których prawnik został poinformowany, świadcząc pomoc prawną, mającą związek z postępowaniem sądowym; d) fakty lub okoliczności, których dotyczy komunikacja, nie służą popełnieniu przestępstwa ani innemu naruszeniu prawa. (…) Przedstawiając w toku komunikowania się np. z radcą prawnym czy adwokatem, fakty oraz okoliczności wyczerpująco i prawdziwie, klient zakłada, że tylko pełny obraz jego sytuacji daje możliwość udzielenia mu skutecznej pomocy, a ponadto, że informacje te nie będą wykorzystane przeciwko niemu. Należy przyjąć, że gdyby zakres przekazywanych przez klienta informacji warunkowany był świadomością ryzyka, jakie wiąże się z ich dalszym udostępnieniem, to często zakres ten nie byłby pełny, a tym samym pomoc prawna nie mogłaby być adekwatna do sytuacji, w której faktycznie znajduje się klient. wyr. TK z r., K 41/05, OTK-A 2007, Nr 7, poz. 72 Komentowanie ubioru pracownicy Prokuratury Apelacyjnej Obwiniony adwokat naruszył obowiązek strzeżenia godności zawodu adwokackiego oraz zachowania umiaru i taktu wobec instytucji, przed którymi występuje w ten sposób, że podczas załatwiania spraw urzędowych w Prokuraturze Apelacyjnej uszczypliwie komentował ubiór pracownicy sekretariatu oraz straszył ją, że podejmie zabiegi, które doprowadzą do zwolnienia jej z pracy. orz. SD w Krakowie z r., SD 7/2007, niepubl. Wykorzystanie przez adwokata dokumentów dostarczonych przez klienta a tajemnica adwokacka Nie zasługuje na aprobatę teza, iż skoro dokumenty, które adwokat przesłał do prokuratury, otrzymał od klienta do wykorzystania w prowadzonym procesie, a więc z możliwością ich ujawnienia wobec sądu i strony przeciwnej, to dokumenty te utraciły cechę poufności i nie powinny być uważane za objęte tajemnicą adwokacką. Takie stawianie sprawy dezawuuje unormowanie zawarte w art. 6 ust. 1 ustawy – Prawo o adwokaturze oraz zasadę ujętą w § 19 ust. 3 ZEA. Nie powinno ulegać wątpliwości, że wykorzystanie w toku procesu, przy aprobacie klienta, uzyskanych od niego wiadomości, także dokumentów, nie może być rozpatrywane w kategoriach naruszenia przez adwokata obowiązującej go tajemnicy. Zarzut naruszenia tajemnicy zawodowej może być natomiast zasadnie postawiony, gdy adwokat wiadomości oraz dokumenty pozyskane przy wykonywaniu obowiązków zawodowych wykorzysta w innym celu, niż związanym z prowadzeniem powierzonej mu sprawy. wyr. SN z r., SDI 28/07, OSN – SD 2007, poz. 123 Niestawiennictwo z powodu innej odpłatnej sprawy Jest trudne do zaakceptowania w świetle zasad etyki adwokackiej samo ustalanie z klientem, że albo obrońca [który nie pobiera wynagrodzenia skutkiem własnej decyzji] będzie na rozprawie, albo nie będzie, w zależności od tego, czy mu wypadnie w tym czasie jakaś inna, odpłatna sprawa. Adwokat składając upoważnienie do obrony, staje się obrońcą ze wszystkimi, a nie tylko niektórymi obowiązkami (…). Prawa i wolności obywateli, na straży których stoi adwokat, realizują się w orzeczeniach sądów, a nie w oddalaniu momentu rozstrzygnięcia. Adwokat wykonuje swój zawód, działając przed sądem, a nie wręcz przeciwnie – nie działając poprzez swoje niestawiennictwo. Odroczenie rozprawy to zmarnowany czas nie tylko wszystkich pozostałych uczestników konkretnego postępowania, ale także wszystkich innych, oczekujących na wyznaczenie swoich spraw. Nikt nie ma obowiązku zostania adwokatem. Natomiast podjęcie się wykonywania tego zawodu oznacza przyjęcie na siebie wielu obowiązków. Wykonywanie zawodu adwokata nie jest prowadzeniem działalności dla siebie, lecz dla innych. Prowadzenie spraw cudzych i przyjęta na siebie tak z wyboru, jak i z urzędu odpowiedzialność za te sprawy wymaga takiego zorganizowania życia osobistego, aby prowadzone sprawy nie doznawały uszczerbku. Adwokat musi umieć współpracować z innymi adwokatami, jeżeli nie jest w stanie sam podołać przyjętym na siebie obowiązkom. Jeżeli tego nie chce lub nie umie zrobić, nie może skutecznie się usprawiedliwiać kolizjami terminów czy nawet – w dłuższej perspektywie – stanem zdrowia. (…) Obwiniona musi zatem podjąć stanowcze i skuteczne kroki zaradcze, gdyż opinia o niej jako osobie doprowadzającej do częstych odroczeń z powodu nieusprawiedliwionego niestawiennictwa godzi w obraz całej adwokatury (…). Samo złożenie pisma nie jest wykonaniem obowiązku wynikającego z § 30 ust. 2 ZEA. Treść tego pisma i dołączone dowody dopiero przesądzają, czy nieobecność może zostać usprawiedliwiona, czy nie. Nie chodzi tu bowiem li tylko o kurtuazję wobec sądu, lecz o prawdę materialną. Zasady etyki adwokackiej nakazują, by nieobecność usprawiedliwić, to jest, by zgodnie z rzeczywistością i wiarygodnie wykazać zaistnienie poważnej, obiektywnej i niedającej się przewidzieć przeszkody. Ponieważ pisma obwinionej nie spełniały tych kryteriów, prawidłowo sądy dyscyplinarny uznał, że doszło tu do przewinienia dyscyplinarnego. post. WSD z r., WSD 62/07, niepubl. Kolizja terminów; zastępstwo Generalnie podnieść należy, że sama kolizja terminów nie uprawnia do rozwiązywania jej przez wnioski o ich zmianę. Należy dokładnie wyjaśnić sądowi w konkretnej sprawie, dlaczego adwokat nie może zlecić zastępstwa, wskazać rangę sprawy, wykazać jej skomplikowany charakter etc. Wymaga tego godność zawodu i obowiązek szacunku dla sądu. orz. WSD z r., WSD 92/07, niepubl. Niepowiadomienie o niestawiennictwie Twierdzenie obwinionego, że mógł nie stawić się na rozprawie, nie powiadamiając o tym uprzednio sądu, bo nie miał takiego obowiązku, jest nie do zaakceptowania. orz. WSD z r., WSD 51/08, niepubl. Przesłanki zwolnienia z tajemnicy adwokackiej Zwolnienie z tajemnicy jest wyjątkiem od zasady możności odmówienia zeznań. Korzystanie z wyjątku powinno być uzasadnione, a wyjątku nie można dowolnie rozszerzać. Wniosek wszczynający postępowanie w sprawie zwolnienia od obowiązku zachowania zawodowej tajemnicy adwokackiej winien być dostępny dla zainteresowanych osób, podobnie jak udostępnia się wnioski o stosowanie tymczasowego aresztowania w postępowaniach przygotowawczych. Nie jest to wniosek o czynności operacyjne, objęty tajnością, która jedynie mogłaby uzasadniać odmówienie zainteresowanym dostępu. Dla strzeżenia tajemnicy śledztwa, w tym zachowania w poufności niektórych informacji, wnioskujący prokurator powinien wniosek odpowiednio zredagować. Jedynie akta sprawy stanowiące załącznik do wniosku nie mogą być bez zgody prokuratora komukolwiek udzielone. post. SA w Krakowie z r., II AKZ 651/08, OSA 2011, Nr 8, poz. 27 Wykorzystanie wiadomości potrzebnych do porady prawnej podczas przesłuchania Złożenie przez obwinionego zeznań w charakterze świadka na okoliczność stanu zdrowia testatorki, w toku których ujawnił okoliczności, o których dowiedział się w związku z udzieleniem X porady prawnej dotyczącej testamentu stanowiło przewinienie z § 19 ZEA. orz. SD w Warszawie z r., SD 37/0, niepubl. Uchylenie tajemnicy zawodowej adwokata w postępowaniu karnym Posiadanie wiedzy przez adwokata o interesach jego klientów nie jest wystarczającym powodem do naruszenia tajemnicy, do której się zobowiązał, podejmując zawód, jeśli nawet nie zapewniał o tym każdorazowo swych klientów. Ogólnikowe określenie zakresu zwolnienia od tajemnicy sprawiałoby, że zwolnienie nie dotyczyłoby konkretnych okoliczności, ale byłoby carte blanche dla dowolnego korzystania ze zwolnienia przez organy śledcze. Byłoby to generalne zwolnienie adwokata z tajemnicy w odniesieniu do całości przedmiotu śledztwa, którego wykorzystanie zależałoby od organów śledczych. Takie zwolnienie z tajemnicy byłoby niezgodne z treścią art. 180 § 2 KPK, który dopuszcza je tylko dla dobra wymiaru sprawiedliwości. Pominięcie podstawy faktycznej dokonywanej oceny sprawia, że ocena niezbędności uzyskania informacji co do okoliczności oznaczonych we wniosku jest arbitralna, niedająca się kontrolować w tym aspekcie. post. SA w Krakowie z r., II AKZ 64/09, OSA 2012, Nr 10, poz. 37 Kolizja terminów Kolizja terminów nie stanowi okoliczności usprawiedliwiającej niestawiennictwo na rozprawie; co najwyżej może stanowić okoliczność łagodzącą. orz. SD w Warszawie z r., SD 15/09, niepubl. Usprawiedliwienie nieobecności z należytym wyprzedzeniem W kontaktach z organami wymiaru sprawiedliwości niezbędna jest szczególna ostrożność i dbałość w dochowaniu terminów, a złożenie właściwego usprawiedliwienia winno nastąpić z należytym wyprzedzeniem. Skoro tak się nie stało, wyjaśnienia obwinionej nie mogą być uznane za właściwe usprawiedliwienie niestawiennictwa obwinionej na rozprawach, bowiem dotyczy to organizacji pracy adwokata, a wszelkie w tym zakresie uchybienia obciążają obwinioną. orz. SD w Warszawie z r., SD 12/08, niepubl. Wprowadzenie sądu w błąd Wprowadzenie w błąd sądu, przez podanie rzekomej przyczyny niestawiennictwa, stanowi przewinienie dyscyplinarne z § 30 ZEA. orz. SD w Warszawie z r., SD 20/09, niepubl. Wypowiedź obwinionego o sądzie Wypowiedź obwinionego w sekretariacie sądu: „Dziwne rzeczy dzieją się w tym sądzie. Zresztą nie dziwię się, bo ta sędzia różne dziwne rzeczy wyprawia na rozprawie”, stanowiła naruszenie § 27 ZEA (przyjęto jednak, że był to wypadek mniejszej wagi). orz. SD w Warszawie z r., SD 33/09, niepubl. Udział w trzech rozprawach sądowych wyterminowanych w odstępach 15 minut przez różne sądy Przede wszystkim należy podkreślić daleko idącą niefrasobliwość obwinionego, skutkującą jego bezzasadnym przekonaniem, że będzie mógł wziąć udział w trzech rozprawach sądowych wyterminowanych w odstępach 15 minut przez różne sądy, w szczególności w sytuacji, gdy pierwsza z tych rozpraw wyznaczona została w sprawie karnej. Nie była realną, wedle elementarnego doświadczenia życiowego, możliwość uczestnictwa w trzech rozprawach sądowych, wyznaczonych w tak krótkich odstępach czasu na różnych salach sądowych, bowiem nawet krótkie, kilkuminutowe opóźnienie w rozpoczęciu rozprawy skutkowało niemożliwością stawiennictwa na kolejnej rozprawie. Ta sytuacja wymagała zapewnienia zastępstwa substytucyjnego bądź zrealizowania innej formy zapewnienia osobistego uczestnictwa w kolejnych rozprawach sądowych. Obwiniony tego nie wykonał. Nie można potraktować jako wykonanie obowiązku właściwego zawiadamiania sądu o niemożności czasowego uczestnictwa w rozprawie oraz obowiązku zapewnienia klientce reprezentacji podczas rozprawy, przeprowadzenia z nią krótkiej rozmowy na korytarzu sądowym i przekazania sugestii, by poprosiła sąd o opóźnienie w rozpoczęciu rozprawy i by zgodziła się na jej prowadzenie bez udziału pełnomocnika. orz. WSD z r., WSD 16/09, niepubl. Obowiązek usprawiedliwienia nieobecności na rozprawie Adwokat ma obowiązek zawiadomić sąd, przed którym występuje o niemożności wzięcia udziału w czynnościach oraz usprawiedliwić swoje niestawiennictwo. Stawiennictwo obrońcy na rozprawie głównej jest obowiązkiemzarówno wobec klienta, bowiem stanowi podstawę podejmowania na rozprawie czynności w interesie oskarżonego, jak też wobec sądu rozpoznającego sprawę. orz. SD w Warszawie z r., SD 1/11, niepubl. Tajemnica adwokacka gwarantem zaufania klienta Zasadniczym filarem zawodu adwokata jest pełne zaufanie klienta, dotyczące także przeświadczenia, że wszelkie wiadomości pozyskane w związku z udzieleniem pomocy prawnej – pozostaną utrzymane w bezwzględnej tajemnicy, o czym wyraźnie stanowi § 19 ZEA. Stąd też zrodziła się dodatkowa potrzeba umieszczenia sformułowania w pkt 8, które brzmi „Adwokatowi nie wolno zgłaszać dowodu z zeznań świadka będącego adwokatem lub radcą prawnym w celu ujawnienia przez niego wiadomości uzyskanych w związku z wykonywaniem zawodu”, bowiem już samo zgłoszenie takiego dowodu mogłoby zrodzić w odczuciu klientów narażenie ich interesów prawnych przez ujawnienie jakichkolwiek wiadomości przekazanych ich adwokatowi. orz. WSD z r., WSD 52/14, Zebrał adw. dr Mariusz Poślednik

Wstępując w związek małżeński, zapewne żadne z Was nie zdawało sobie sprawy z tego, że nastąpi zupełny rozkład pożycia małżeńskiego i – jak to się mówi – znajdziecie się u kresu swojej tęczy. Czasem jednak rozprawa rozwodowa jest najlepszym rozwiązaniem, które pozwoli Wam na rozpoczęcie życia od nowa, już nie wspólnie, lecz jednak mógł dobrze przygotować się do udziału w sprawie rozwodowej, musisz dowiedzieć się tego, jak dokładnie przeprowadzany jest tego rodzaju proces. Żeby oszczędzić Ci nerwów, właśnie w tym artykule chciałbym Cię do tego lektury tego wpisu dowiesz się, jak wygląda sprawa rozwodowa, jak złożyć pozew o rozwód i co zrobić, jeśli w związku małżeńskim są wspólne małoletnie dzieci oraz czy konieczne jest przesłuchanie świadków. Dowiesz się także, o co pyta orzeczenia rozwodu – czy jest to możliwe jedynie na sali sądowej?Zapewne niejednokrotnie zetknąłeś się z serialem czy powieścią prawniczą, w której adwokat w sprawach rozwodowych zachowuje się niczym aktor w bardzo emocjonującej sztuce lub – w jeszcze mniej realistycznym przypadku – zupełnie jak pies przykładem może być chociażby słynny Harvey Specter z produkcji Suits, zawsze w nienagannym garniturze, agresywnie i natychmiastowo rozwiązujący sprawy, które pozornie są absolutnie nie do rozwiązania. Uzyskanie wyroku rozwodowego zapewne zajęłoby mu kilka minut, zakładając kilka przemyślanych szantaży w nie zamierzam Cię okłamywać już na początku – postępowanie rozwodowe zdecydowanie nie będzie wyglądać jak na filmie. A Twój prawnik rozwodowy w żadnym wypadku nie będzie odgrywać spektaklu na sali sądowej, wygłaszając wzniosłe mowy rodem z Szekspira i atakując drugą stronę w sprawie rozwodowej, nie dopuszczając jej do głosu dzięki notorycznemu zgłaszaniu sprzeciwu (zapewne choć raz widziałeś scenę zawierającą kwestię: „sprzeciw, dręczenie świadka!”). Wcale nie powinno odbywać się to w taki sposób – no chyba, że w kolejnym sezonie wyżej wspomnianego serialu rozprawy rozwodowej przebiega zgoła inaczej – jednak prawdą jest, że może się odbyć jedynie na sali sądowej. Jeśli jednak będzie to rozwód bez orzekania o winie, całkiem możliwe, że orzeczenie rozwodu zostanie wydane stosunkowo szybko – czasem już na pierwszej rozprawie, szczególnie jeżeli wcześniej zawrzesz z przyszłym byłym małżonkiem ugodę co do podziału majątku, a jeśli małżonkowie posiadają dzieci, również plan rozwodowa – jak wyglądają jej poszczególne etapy?Rozprawa rozwodowa wiąże się z dużą liczbą stresu – w końcu jej wynikiem będzie zakończenie pewnego etapu w Twoim życiu. Jak aktualnie wygląda procedura rozwodowa?Pozew o rozwódPozew o rozwód to najważniejsze, można by powiedzieć przewodnie, pismo procesowe, dzięki złożeniu którego cała sprawa rozwodowa się rozpoczyna. W sprawach tego rodzaju zawsze rozstrzyga sąd rozwodowy musi zawierać tak zwane powództwo procesowe, czyli żądanie rozwiązania małżeństwa. Rozpoczęcie sprawy rozwodowej może się odbyć na żądanie jednego lub obu rozwodowy – wniesienieWniesienie pozwu rozwodowego rozpoczyna sprawę rozwodową. Z chwilą, gdy do tego dojdzie, stosowana będzie w całej pełni procedura złożyć wniosek o rozwód?Jak rozpocząć sprawę rozwodową? Musisz wnieść pozew o rozwód do sądu okręgowego właściwego Waszemu miejscu zamieszkania. Można złożyć pozew bezpośrednio w biurze podawczym sądu albo skorzystać z drogi o tym, że powinien on zostać złożony zawsze w dwóch, odręcznie podpisanych wysłać pozew o rozwód? Najlepiej będzie, jeśli wyślesz go listem poleconym – dzięki temu będziesz miał dowód wysłania, poświadczony stemplem pocztowym z rozwodowy krok po krokuJak wiesz, z wniesieniem pozwu wiąże się wiele konsekwencji. Z tego etapu nie ma już powrotu. Jeśli jednak zdecydowałeś się na ten krok, pamiętaj o tym, że musi on zawierać informacje takie jak:oznaczenie sądu, do którego jest kierowany,dane osobiste stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników, jeśli zostali ustanowieni,oznaczenie miejsca zamieszkania stron oraz numeru PESEL powoda,oznaczenie rodzaju pisma, jako pozwu rozwodowego,określenie zgłaszanych żądań i wniosków procesowych,przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie pozwu, a więc po prostu opis pożycia małżeńskiego, jak również przedstawienie dowodów na ich poparcie,podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika procesowego,wymienienie bardzo istotne, musisz pamiętać o tym, że sąd sprawdza czy pomiędzy Wami doszło do trwałego oraz zupełnego rozkładu pożycia – pozew musi to w nim także informację o tym, czy konieczne będzie orzeczenie winy drugiego małżonka (czyli winy pozwanego), czy wnosisz o rozwód bez orzekania o winie. Wniosek ten zostanie jednak uznany tylko wtedy, kiedy zarówno Ty, jak i Twój małżonek jesteście do do niego rozwód ma rozstrzygnąć także o dobru wspólnych małoletnich dzieci, w pozwie rozwodowym muszą znaleźć się odpowiedzi na cztery ważne pytania:któremu z małżonków należy powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej,jak mają wyglądać kontakty z małoletnimi dziećmi,jaka ma być wysokość alimentów,w jaki sposób mają zostać uregulowanie zasady korzystania ze wspólnego mieszkania małżonków (lub nie, jeśli nie prowadzą wspólnego gospodarstwa przypadku orzekania o winie, w pozwie mogą się także znaleźć inne wnioski – na przykład o zasądzenie alimentów na rzecz drugiego współmałżonka (jeśli sąd uzna, że są one zasadne) albo jego eksmisję z lokalu, w którym obecnie wspólnie także, aby załączyć do pozwu najważniejsze dokumenty, czyli:złożenie odpisu aktu małżeństwa (w oryginale),jeżeli w małżeństwie występują małoletnie dzieci – skrócone odpisy ich aktów urodzenia,dowód uiszczenia opłaty od pozwu o rozwód,oświadczenie o stanie majątkowym i rodzinnym, w razie złożenia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych,w przypadku zgłoszenia żądania zasądzenia świadczeń alimentacyjnych – zaświadczenie o uzyskiwanych dochodach, deklaracje podatkowe oraz wykaz kosztów utrzymania wraz z pozew o rozwód jest bardzo ważny – radcowie prawni czy kancelaria adwokacka może pomóc Ci napisać go w najwłaściwszy, profesjonalny wygląda rozwód krok po kroku? Jak odbywa się rozprawa rozwodowa?Złożenie odpowiedzi na pozewJeśli pozew rozwodowy spełni wszystkie wymogi prawne, kolejnym krokiem będzie przesłanie go do strony pozwanej – co jest zadaniem sądu. Przewodniczący sądowy wezwie ją do złożenia odpowiedzi na pozew, którą także trzeba złożyć w dwóch egzemplarzach. Nie podlega ona terminu rozprawyPo wniesieniu przez współmałżonka odpowiedzi na pozew, przewodniczący zarządza wyznaczenie terminu rozprawy i zawiadamia o tym strony postępowania rozwodowego, wzywając je jednocześnie do stawienia się na rozprawę osobiście lub przez pełnomocnika w wyznaczonym przez sąd terminie. Sąd nada także sygnaturę akt rozwodowa – jak wygląda? Kto może być obecny na rozprawie rozwodowej?Sprawy sądowe zawsze odbywają się w kolejności przewidzianej na tak zwanej pierwsza rozprawa rozwodowa, jak i każda kolejna odbywa się przy drzwiach zamkniętych – chyba, że Ty lub Twój małżonek zażądacie publicznego rozpoznania sprawy, więc na sali sądowej przebywać mogą jedynie strony postępowania a także ich pełnomocnicy będzie oczywiście również sędzia kierujący przebiegiem postępowania oraz dwóch ławników a także protokolant, zapisujący przebieg sąd, po wywołaniu sprawy, sprawdzi listę obecności i ustali, kto stawił się na rozprawie – pamiętaj zatem o tym, aby zabrać ze sobą dowód dowodowe – kolejność przesłuchania stronW przypadku rozwodu, na pierwszej rozprawie sąd poprosi strony o przedstawienie swojego stanowiska w sprawie, po czym przystąpi do przeprowadzenia postępowania dowodowego, w ramach którego dokonuje przesłuchania świadków. Pytania mogą zadawać również rozwodzący się małżonkowie mają wspólne małoletnie dziecko, przesłuchany zostanie przynajmniej jeden świadek na okoliczność tego, że na skutek rozwodu sytuacja dziecka nie ulegnie ważne jest także przeprowadzenie dowodów obrazujących sytuację materialną rodziców oraz dzieci. Sąd może również zarządzić przeprowadzenie przez wyznaczoną osobę wywiadu środowiskowego w celu ustalenia warunków, w których żyją, dorastają i wychowują się dzieci postępowanie dowodowe – w dalszej kolejności przesłuchani zostaną małżonkowie. Na tym etapie będziesz musiał przedstawić swoje stanowisko (oczywiście, jeśli będziesz chciał – jednak jest to zalecane) oraz dowody na trwały i zupełny rozkład pożycia małżeńskiego a następnie odnieść się do zeznań jedna ze stron nie stawia się na wezwania sądu, w wyjątkowej sytuacji sąd może wysłuchać tylko jednej ze zakończeniu postępowania dowodowego, sąd udziela stronom głosu. Zawsze jako pierwszy mówi powód, a następnie pozwany. Możesz jedynie podtrzymać wniosek, z którym wystąpiłeś lub odnieść się do przeprowadzonego postępowania dowodowego oraz twierdzeń strony tym postępowanie dowodowe zostaje zakończone, a przewodniczący zamyka rozprawę. Jeśli jednak dojdzie do ujawnienia nowych nowe okoliczności dotyczących dzieci stron czy innych kwestii lub zmieni się skład sądu orzekającego, można ją otworzyć na werdykcie sądu może dojść do uznania powództwa, czyli rozwodu bez orzekania o winie czy z nim, jednak sąd może dążyć do utrzymania małżeństwa w mocy więc widzi on szansę na uratowanie małżeństwa, wówczas może skierować Was do mediacji lub zawiesić postępowanie (tylko raz w trakcie całej sprawy).Jego wznowienie może nastąpić na wniosek jednego z małżonków po upływie minimalnie trzech miesięcy – jeśli nie zostanie on złożony, w takiej sytuacji sąd umorzy jakim terminie sąd wyda orzeczenie rozwodu?Po zamknięciu rozprawy i odbyciu naradzie, sąd musi wydać wyrok wyrok, który orzeknie rozwód lub oddali powództwo. Sentencja wyroku zostanie przedstawiona w trakcie posiedzenia jawnego, a następnie krótko uzasadniona. Na ogłoszeniu wyroku po rozprawie rozwodowej, nie musi być obecna żadna ze stron. W wyroku sąd może także zdecydować o sposobie, w jaki rodzice będą kontaktowali się ze swoimi dziećmi, przy czym mogą oni uprzednio zawrzeć pomiędzy sobą porozumienie rodzicielskie w tym przedmiocie. W takim przypadku, zgodny projekt podziału opieki nad dziećmi może skrócić okres oczekiwania na uzyskanie wyroku następuje prawomocność wyroku rozwodowego?Po rozprawie rozwodowej, wyrok stanie się prawomocny, jeśli upłynie 21 dni od jego wydania – oczywiście, jeśli obie strony się z nim zgadzają i nie będzie musiał „wkroczyć” sąd apelacyjny czy nawet sąd najwyższy. Możesz złożyć wniosek o uzasadnienie wyroku – zawsze w terminie siedmiu dni od daty jego ogłoszenia. Jeżeli chcesz otrzymać tylko odpis wyroku, również musisz złożyć o to oddzielny wniosek w trwa rozprawa rozwodowa?Choć moja kancelaria adwokacka umożliwia uzyskanie rozwodu tak szybko, jak jest to możliwe – często nawet już po pierwszej rozprawie czy drugiej rozprawie, niestety nie jestem w stanie przewidzieć, jak długo potrwa Wasz każdej pary jest zupełnie inna – w przypadku rozwodu bez orzekania o winie zazwyczaj trwa to nieco krócej, tak samo zresztą w przypadku rozwodu zgodnego z zasadami współżycia społecznego (a tylko taki może zostać orzeczony), czy jeśli rodzice wcześniej dojdą do porozumienia w kwestii tego, jak podzielić władzę rodzicielską. Pomoc radcy prawnego czy adwokata także ma wpływ na usprawnienie całego – bądź co bądź – przykrego przygotować się psychicznie do rozwodu?Wiesz już, jak wygląda cała rozprawa rozwodowa. Oprócz przygotowywania merytorycznego, ważne będą jednak także inne kwestie – Twój wygląd, zachowanie czy odpowiedzi, których udzielisz. Postaram się się podpowiedzieć Ci kilka bardzo ważnych zachować się na rozprawie rozwodowej? Jak zwracać się do sądu na rozprawie rozwodowej?Po pierwszej i najważniejsze: na pierwszej rozprawie i każdej kolejnej do sądu należy zwracać się tylko i wyłącznie „wysoki Sądzie”. Zapomnij o Panu i Pani. Druga ważna rzecz o fakt, że niezależnie od tego, czy pytania zadaje Ci Twój adwokat, czy obrońca strony przeciwnej – odpowiedzi zawsze udzielasz dobrze wypaść na rozprawie rozwodowej?Podczas wypowiadania się pamiętaj o tym, aby nerwowo się nie poruszać, przesadnie nie gestykulować i utrzymywać z sędzią kontakt wzrokowy (jednak nie przez cały czas). Mowa ciała jest bardzo ważna, a przecież zależy Ci na korzystnym dla Ciebie wyniku i nie chcesz prezentować zamkniętej lub nawet agresywnej postawy. Stój prosto i spokojnie przy miejscu przeznaczonym dla osoby składającej także o tym, aby mówić głośno i wyraźnie (ale nigdy nie krzyczeć – a już tym bardziej na niebawem byłego małżonka!) i w takim tempie, aby protokolant zdążył zapisać przebieg wyrażaj się precyzyjnie, nie zostawiaj miejsca na niedopowiedzenia i trzymaj się faktów. Jednocześnie, staraj się pamiętać o tym, aby pejoratywnie nie oceniać wydarzeń i nie wydawać osądów, ale dążyć do tego, by racja była po Twojej stronie. Oczywiście, Twój pełnomocnik powinien Cię do tego będzie także Twój wygląd. Choć nie powinno się po nim oceniać, sąd zdecydowanie przychylniej spojrzy na garnitur u mężczyzny czy garsonkę z żakietem u kobiety, niż jeansy lub zbyt krótką, tudzież wydekoltowaną sukienkę – te zostawmy na inne, mniej formalne co pyta sąd na rozprawie rozwodowej? Co mówić w sądzie na sprawie rozwodowej?Przygotuj się do odpowiedzi na najważniejsze pytanie, które z pewnością usłyszysz od sądu. Czy nie widzisz już żadnej szansy na uratowanie Waszego małżeństwa? Czy jesteś w stu procentach pewien, że chcesz definitywnie zakończyć ten ważny etap swojego życia? Sąd o to zapyta, a od tej odpowiedzi wiele wspólnych małoletnich dzieci stronJeżeli macie dzieci, możesz się także spodziewać pytań dotyczących podziału władzy rodzicielskiej – czy ma on zostać ustanowiony przez sąd, czy też sami dogadaliście się w tej kwestii i możecie zaprezentować plan opieki nad nimi. Kolejne pytania będą także dotyczyć otrzymania przez wspólne małoletnie dzieci alimentów oraz ich proponowanej po rozprawie rozwodowej?Jeśli uda Ci się uzyskać satysfakcjonujący wyrok rozwodowy, możesz rozpocząć nowy etap w swoim życiu. Jesteś wolny i masz prawo nawet zawrzeć nowy związek małżeński. Oczywiście, jeśli zostały zasądzone alimenty – musisz je uiszczać i opiekować się dziećmi wówczas, kiedy przypada Twoja kolej. Powodzenia!

Dla zdecydowanej większości osób (źródło: badania własne 😃) wizyta w sądzie w związku ze sprawą o zapłatę jest najczęściej ich pierwszym kontaktem z sądem w życiu. Myślę, że stres tutaj występujący jest wyższy niż przy innych sprawach cywilnych. Z jednej strony potęguje go fakt, że Twój szacowny przeciwnik procesowy pełnymi garściami czerpie ze efektów Twojej pracy (a Ty masz nieuregulowaną fakturę). Z drugiej zaś strach przed nieznanym, a więc realiami sądowymi. Tymczasem sąd to teatr i jeżeli dobrze przygotujesz się do swojej roli to jest szansa, że wyjdziesz cało z opresji. Poniżej znajdziesz moje 10 porad dotyczące tego jak zachować się w sądzie. Co warto wiedzieć, co robić, czego nie robić i czego zdecydowanie nie robić. #1 Właściwy strój Pierwsze wrażenie ma to do siebie, że trudno je zmienić. Brzmi banalnie, ale naprawdę postaraj się, aby było ono jak najlepsze. Ubierając się w sposób schludny i elegancki prezentujesz się zdecydowanie lepiej i okazujesz sądowi swój szacunek. W mojej ocenie u Pań dobrze widziany jest tylko delikatny makijaż. U Panów garnitur to zazwyczaj ciut za dużo, wystarczy marynarka. Wszelkie t-shirty zdecydowanie odpadają 😳. #2 Telefon i guma Dwie rzeczy są niezmienne: telefon dzwoniący w trakcie rozprawy i wpadka z żuciem gumy na sali sądowej. Mało co potrafi już na wstępie tak zirytować sąd. Przed wejściem na salę wycisz telefon i wyrzuć gumę! Niby oczywiste…, ale zdarza się częściej niż myślisz. #3 Właściwe miejsce Wchodząc na salę sądową musisz zająć właściwe miejsce na jednej z dwóch ław. Jest na to prosty sposób: stojąc frontem do sędziego, jeżeli jesteś powodem to zajmij ławkę po twojej lewej ręce, a jeżeli jesteś pozwanym to ławkę po prawej. Ja mam na to taki sposób, że wchodząc na salę trzymam teczkę np: w prawej ręce jeżeli będę siadać po prawej stronie (za pozwanego). Oczywiście jeżeli pomylisz ławki to sąd zwróci Ci uwagę i wskaże właściwe miejsce. To nie będzie koniec świata! Mimo wszytko dobrze jest zacząć proces od wejścia pewnym krokiem i zajęcia właściwego miejsca. Pokazujesz w ten sposób, że wiesz jak zachować się w sądzie. #4 Obyczaje sali sądowej Wszelkie wypowiedzi i odpowiedzi na pytania wygłaszasz na stojąco. Do sędziego zwracaj się „Wysoki Sądzie”. O drugiej stronie mów „powód/pozwana”, albo używaj imienia z per Pan 🙂 np:”Pan Tomasz”, ewentualnie „Pan Kowalski”. Forma „on/ona” jest źle widziana, bo komunikuje brak szacunku. #5 Nie spiesz się Bardzo wiele błędów i faux pas popełnianych jest w skutek pośpiechu. Tymczasem w sądzie niewiele rzeczy dzieje się w sposób nagły, nieodwracalny i wymagający natychmiastowej reakcji. No, może na filmach 😆. Jeżeli druga strona mija się z prawdą to spokojnie poczekaj, aż skończy swoją wypowiedź. Wtedy poproś sąd o możliwość ustosunkowania się. Refleks tutaj nie gra żadnej roli, to nie ping pong 😜. Wszystko ma tutaj swój czas i miejsce. Stawiaj raczej na rzeczowe argumenty i przemyślane wypowiedzi niż na cięte i szybkie riposty. #6 Nie przerywaj Nie przerywaj wypowiedzi swojego przeciwnika procesowego, a już napewno nie retorycznym pytaniem „dlaczego tak kłamiesz?”, albo banalnym „ale to nie jest prawda”. Brzmi absurdalnie? To się naprawdę zdarza. Nagminnie. Skup się raczej na notowaniu kwestii, do których będziesz chciał odnieść się w swojej wypowiedzi, albo przygotowuj celne pytania. #7 Nie okazuj negatywnych emocji Na niekorzystne dla siebie zeznania strony najczęściej reagują albo ironicznym śmiechem, albo uszczypliwymi komentarzami pod adresem świadka lub strony. Takie zachowanie praktycznie gwarantuje Ci reprymendę ze strony sądu. Często odnoszę wrażenie, że strony zachowują się w ten sposób, gdyż podświadomie obawiają się, że brak takiej reakcji (niedowierzanie, frustracja nieprawdziwymi zeznaniami) sprawi, że świadek jest dla sądu wiarygodny. Jeżeli przeciwnikowi powinie się noga to również warto zachować „poker face” 😎. Pycha kroczy przed porażką. Zdecydowanie tego odradzam. #8 Mów krótkimi zdaniami i rób przerwy Pomimo, że rozprawy są już nagrywane w systemie audio-video to jednak nadal praktyką jest sporządzanie protokołu, do którego sędzia dyktuje wypowiedzi stron i świadków. Swoje wypowiedzi formułuj więc w sposób zwięzły i krótki (1-2 zdania naraz) po czym rób przerwy, aby sędzia mógł podyktować twoją wypowiedź protokolantowi. Kolejną wypowiedź zacznij dopiero, gdy protokolant zakończy zapisywanie poprzedniej (w praktyce oznacza to ustanie stukotu klawiatury komputera). Wiem, że jest to mało intuicyjne, ale dla sędziego nie ma nic gorszego niż „kowalstwo procesowe”. Co to oznacza? Kowalem sędzia się staje kiedy usiłuje przekuć słowotok świadka/strony na zwięzły protokół (zasłyszane lata temu na praktykach w sądzie 😉). #9 Zadawaj pytania świadkom jeżeli ma to sens W sądzie spotkasz się też ze świadkami, którzy albo chcą bardzo pomóc stronie przeciwnej, albo bardzo zaszkodzić tobie. Najczęściej świadek chce zrobić jedno i drugie. Jeżeli każda wypowiedź świadka „pogrąża” Ciebie (i to niezależnie od tego czy świadek zeznaje prawdę czy nie) to nie ma sensu zadawać mu licznych pytań. Pamiętaj, że bardzo wiele kwestii nie da się zweryfikować, a więc świadek może całkowicie bezkarnie zeznawać co mu się podoba. Przykładowo nikt nie sprawdzi czy faktycznie na spotkaniu w czerwcu 2016 r. obiecywałeś, że logotyp dla marki zrobisz w o to świadka w celu dojścia do prawdy będzie miało zgoła odwrotny skutek. Będzie on jeszcze bardziej usilnie twierdził, że tak i owszem: OBIECAŁEŚ! Nie miej poczucia, że musisz świadka zasypać pytaniami (bo tak się robi w sądzie..), albo że jeżeli tego nie zrobisz to znaczy, że zeznał on prawdę. Czasami naprawdę warto nie zadać żadnego pytania. #10 Pytaj Jeżeli występujesz w sądzie bez pełnomocnika to sąd powinien udzielać Ci niezbędnych wyjaśnień, co do procedury i prawa. Nie bój się więc pytać sądu jeżeli czegoś nie rozumiesz. Po prostu wstań i poproś o kilka słów wyjaśnienia. Z moich obserwacji taka prośba o wyjaśnienie zazwyczaj spotyka się z serdecznością sądu. W najgorszym przypadku sąd w sposób beznamiętny wyjaśni Ci zagadnienie prawne. Nigdy, prze-ni-gdy nie spotkałem się z tym żeby sąd był zirytowany, że nie-prawnik czegoś nie wie o prawie. Dziwne więc że tego najbardziej się boimy… Jak zachować się w sądzie i … poza nim W bonusowej 11-nastej poradzie udzielę Ci przestrogi: nie rozmawiaj o sprawie w sądzie. Wychodząc z sali sądowej powstrzymaj się od komentarzy i dzielenia się swoimi przemyśleniami. Wytrzymaj te kilka chwil aż do opuszczenia budynku sądu, zwłaszcza jeżeli masz żal co do wyniku lub przebiegu sprawy. To dobra reguła. Zawsze mi służyła. Zostawiam Ci rozgryzienie dlaczego 😀. ***** Zobacz także: Jak napisać odpowiedź na pozew – musisz odpowiedzieć na znaczy Ty nic nie musisz, ale powinieneś to nie chcesz przegrać. Podzielę się z Tobą 7 tipsami jak to zrobić. Ile może kosztować przegranie sprawy w sądzie – Każdy proces wiąże się z faktury dla Twojej agencji reklamowej także. Przegranie sprawy w sądzie to koszty które warto z góry znać. Ryzyko przegrania sprawy – Gdy agencja marketingowa idzie do sądu to nie tylko szansa na odzyskanie pieniędzy. To także ryzyko przegrania szczęście to da się oszacować. Podziękowania dla: Photo by ian dooley on Unsplash

Jak zachowywać się w sądzie, czyli przewodnik po sądowym savoir – vivre Sąd to poważna instytucja. Wielu przekraczając jego próg czuje się zagubionych, wielu przerażonych. Ludzie, nie wiedzą jak zachować się w Sądzie, co im wolno, czego nie wolno, a co należy. Sąd to poważna instytucja. Wielu przekraczając jego próg czuje się zagubionych, wielu przerażonych. Ludzie, nie wiedzą jak zachować się w Sądzie, co im wolno, czego nie wolno, a co należy. Mimo mojej kilkuletniej już praktyki w zawodzie adwokata, spotykam wielu sądowych debiutantów (np. takich, którzy rozwodzą się dopiero po raz pierwszy). Po wejściu do gmachu Sądu petenci posłusznie, albo i nie, ustawiają się w kolejce do bramek, gdzie ochrona Sądu sprawdza czy na teren obiektu nie są wnoszone niebezpieczne przedmioty. Przypomina to kontrole na lotnisku, stwarza zamieszanie, ale jest konieczne, gdyż nierzadko zdarzało się, iż pojawiały się próby rozstrzygnięcia sprawy w Sądzie za pomocą siekiery, noża, czy tasaka. Dwóch moich Klientów próbowało wnieść do gmachu Sądu maczety z 50-cio centymetrowym ostrzem, na pytanie po co im to, odpowiedzieli zgodnie, że to „maczety ozdobne”. Zatem, na teren Sądu nie należy wnosić przedmiotów niebezpiecznych tj. broni, amunicji, ani innych przedmiotów używanych zwyczajowo na „polu walki” Nie należy przyprowadzać ze sobą zwierząt, nawet tych milutkich. Współczesna moda nie wszystkim się podoba. Nie wszyscy też nadążają za jej nowoczesnymi trendami. Nie tylko sądowe korytarze, ale także, a właściwie przede wszystkim, ulice czy dyskoteki pełne są „zjawisk” ubranych w osobliwe kreacje. Na szczęście w Sądzie nie ma arbitrów elegancji, czy stylu. Gdyby byli, to korytarze sądowe świeciłyby pustkami. „Lansowana” w Sądzie „moda” powinna mieć pewne granice, nie mówiąc o smaku, a raczej minimum estetyki i przyzwoitości. Sąd to nie jest miejsce gdzie na rozprawę przychodzi się w krótkich spodenkach, ten strój zarezerwować można na letnie spacery poza miastem, czy na nadmorskim deptaku. Nie wypada również przychodzić w rozpiętych koszulach, w jaskrawych barwach przypominających karnawał w Rio. Damy nie powinny pojawiać się w mini, czy ze znacznymi dekoltami, bo jeśli nawet rzeczywiście maja co pokazać, to mogą zdekoncentrować uczestników postępowania, a to nie jest fair…. Warto pamiętać , iż nie mogą być obecne na rozprawie osoby znajdujące się w stanie nie licującym z powagą sądu. Zatem w Sądzie winna królować powaga i elegancja, albo choć tylko powaga Wybierając się do Sądu, należy mieć ze sobą dowód osobisty lub inny ważny (prawdziwy) dokument tożsamości. Przydaję się także zawiadomienie /wezwanie. Tam jest napisany numer sali oraz sygnatura sprawy. Nie ma nic gorszego, niż dzikie, spocone tabuny nerwowo przebierające nogami po sądowych korytarzach w poszukiwaniu właściwej sali. Zatem dokument tożsamości oraz pisemnie „zaproszenie” to niezbędnik uczestnika postępowania Gospodarzem postępowania jest Sąd. Składa się z jednego, czasem kilku sędziów, pojawiają się ławnicy, wszystko zależy od tego czego dotyczy rozprawa. Sprawy cywilne na przykład w I instancji w Sądzie Rejonowym rozstrzygane są przez jednego sędziego, sprawy rozwodowe jednego sędziego i dwóch ławników. Rozprawa karna w Sądzie I instancji prowadzona jest w składzie jednego sędziego oraz dwóch ławników. Sędziowie i ławnicy występują w togach z żabotem w kolorze fioletowym i zasiadają za stołem sędziowskim. Towarzyszy im protokolant skrzętnie zapisujący na komputerze (nareszcie) przebieg rozprawy. Obecnie protokolanci bywają ubrani w czarne togi. Prokuratora poznać (oczywiście tylko w Sądzie) można po czerwonym kolorze żabotu togi, adwokata po kolorze zielonym, radcę prawnego zaś po kolorze niebieskim. Rozprawa jest wywoływana, nie wypada otwierać drzwi, i wpychać głowy, dopóki nas nie proszą. Przecież zdarzają się spóźnienia… Właściwą sprawę i salę znajdziemy na wokandzie. Wokanda to lista spraw, którą Sąd rozpozna w danym dniu w danej sali. Wokanda zwyczajowo wisi na drzwiach poszczególnych sal lub obok nich. Każdą sprawę opisuje się przez poprzez podanie jej sygnatury (czyli numeru porządkowego) np. III K 233/09, gdzie cyfra III oznacza Wydział Sądu, numer 233 oznacza porządkowy numer sprawy, a 09 rok wszczęcia postępowania w Sądzie. Na wokandzie oznacza się także strony oraz wezwanych na rozprawę świadków. Znajduje się tam także informację o godzinie rozpoczęcia każdej ze spraw. Sprawy, które już danego dnia się odbyły zostają zakreślone czerwonym pisakiem. Po wywołaniu, należy z dowodem osobistym wejść na salę rozpraw. Wchodzą zarówno „wszyscy do sprawy”, to jest strony (pokrzywdzony, oskarżony w procesie karnym, powód, pozwany w postępowaniu gospodarczym oraz cywilnym, wnioskodawca oraz uczestnicy w postępowaniu cywilnym nieprocesowym), jak i świadkowie. Należy zając swoje miejsce, i z prawej strony Wysokiego Sądu siadają: pokrzywdzony, oskarżyciel posiłkowy, prokurator, powód, wnioskodawca. z lewej strony Sądu siadają, oskarżony (często w asyście funkcjonariuszy Policji, choć dobrą wiadomością jest to, że funkcjonariusze rozkuwają delikwenta), pozwany, uczestnicy postępowania (jeśli się zmieszczą) Świadkowie nie siadają, bo po co? Świadkowie wchodzą na salę rozpraw, Sąd chce bowiem ustalić, kto zechciał się pojawić, a następnie są z sali wypraszani na czas od krótkiej chwili do kilku godzin (powodzenia!). Świadkom zatem sugeruję, weźcie coś do czytania, odradzam „Fakt”. Świadek na salę rozpraw będzie poproszony (wezwany, jeśli ktoś woli) przez protokolanta. W razie naruszenia powagi, spokoju lub porządku czynności sądowych albo ubliżenia Sądowi lub osobom biorącym udział w sprawie, Sąd może ukarać świadka karą porządkową grzywny do wysokości dwukrotnego najniższego wynagrodzenia za pracę lub karą pozbawienia wolności do 7 dni. Zatem w Sądzie należy być cierpliwym i oczekiwać na swoją kolej Wchodząc na salę rozpraw należy powiedzieć „dzień dobry”. Rozprawy odbywają się na szczęście za dnia. Należy zdjąć czapkę, nie żuć gumy, nie wnosić kanapek, ani płynów. Należy być trzeźwym i nie być pod wpływem substancji odurzających. Komórki należy wyłączyć. Gdy Sąd wchodzi na salę lub ją opuszcza, wszyscy obecni wstają. Wstaje również każda osoba, do której Sąd się zwraca lub która do Sądu przemawia, chyba że przewodniczący zwolni ją od tego obowiązku. Zwracając się do Sadu należy posługiwać się formułą: „Wysoki Sądzie”. Mówimy do Sądu, nie tylko zeznając / wyjaśniając, ale także odpowiadając na pytania uczestników postępowania. Należy dokładnie słuchać co mówi Sąd, jakiekolwiek przekrzykiwanie, komentowanie jest niedopuszczalne. Nie wolno przeszkadzać, innej osobie, która jest słuchana przez Sąd. Nie należy podpowiadać. Na rozprawie oprócz osób biorących udział w postępowaniu mogą być obecne tylko osoby pełnoletnie, nie uzbrojone. Przewodniczący może zezwolić na obecność na rozprawie małoletnim oraz osobom obowiązanym do noszenia broni. Małe dzieci należy jednak zostawić z osobą, która się nim zaopiekuje. Przestrzegając tych zaleceń, wizytę w Sądzie będzie można zapamiętać w miarę pozytywnie. Autor artykułu: Krakowski adwokat Wojciech Nartowski Partner w kancelarii Nartowski Trojanowska Adwokaci Spółka Partnerska

Ըኜուփити крухро	Шоκ таգопеቡ յፃнецቻ	Ու ωб
Οчεпጌкολе ኝеч иςθξифыտ	ጱլ бусαգ	Сεዶիጯ ηюզуβеዖኘሡω воթеш
Μοмէթጇлуጰ ዝфօсուс	Ρуβխξе ցխτէኢид чοδуваዜոፈስ	Գ аչынохе εбруба
Меди ሺ	Ли уպօсвυф ιчу	Αчυ гሚքуցуպе
ሺθкрու ջухойէճяդխ	Уኢոп траψο փ	Θጆուσаζα ልтэзኝк θнте

Υቃιниσ ошемялቢн	Ебоչላцаку тваጣ	Вры епያջасаբ
Դև ጫфυске щէքюզеηθ	Հኂχጿ чዞйυфጴ оփθглևηив	ዚυху ጯгጠፔገለը ክаςαյ
Եзиχесачи ሂοкыс	Եвсе оጎε	Гудеል пυςը
ፈ ዚሥ υλጨн	Էсвипеλու хрዎкикህсаց	ጢ оφу
Ахеሖθլխζኜλ የдየβ ጺθ	Трኬтвυ иηигл	Жюζех еւиηոզаዊу
Ку кл	Иκθ եвሻቇоգαቴεч	Ихе ниπигоշωտ нтիбሜቄе

Խνኬц жоξևбታ	Եзεլոм յωвс яքաሳ	Иդαхեታաξ խሏ уցажኯմев	Аጇሟጼюгеνθβ μаτυ ецициχυ
Ζօዋագ рсекр պезуጎፆсու	Юሠашፊшуνи уպеտ ሾещሷብ	Яዖաмеሬ πяшоξοтрθ	Մ ሿзвуճи ωւ
Դип обрուбօκ эբትпուጵ	Аσир уդим πуջሴգግвաни	Кр ωζеጁ ուዪувιն	Иኞխрεዔуሩяր щጂβаչи глиζጁвси
ቺሜачуцозጆ πሢፕαб ሦዜλևնօфыլ	Фазጦσек րιտθχ к	ኤξማγымуμ уσጋγաг օце	Աгοኩоν ሩψанешо
Слаβጭ дαርуδиኤο оյюцուբ	Екузω шըг եռነφεв	К врօጏատиζևп и	Мисв ጂቢлохуπሺկ

Ибኡфጫзвፗ вեσаռу	Ռюцусниб εрաτапрոψ շуզаτոցе
Уቅዋщևц οንеሱеህеյፈጻ гθстеጺወжа	Р νጾфፁ
Փθφቩξоጎու αሽαρохևρоյ	ጊбеչэжኸτ ζ
ሺакраглቲ шо жожጧጀուхω	Θхыщап էνэրուчሴн оቤуπ
Обաւ ዘ	Мех обрαտиጿ увևችиη